Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Blaðsíða 32

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Blaðsíða 32
AGRIP ERINDA / XII. VISINDARAÐSTEFNA Hl í meltingarvegi sem er drifið áfram af stökkbreytingu í týrósín kínasa viðtökum (c-kit eða PDGFRA). Rannsókn þessi á stökk- breytingarmynstri í týrósínkínasa genum er hluti af fyrstu rann- sókn sem gerð hefur verið í þessum æxlum hjá heilli þjóð. Efniviður og aðferðir: Bandvefskímsæxli sem greinst hafa á land- inu á árunum 1990 til 2003 voru rannsökuð. DNA var einangrað úr paraffín vef og fjórar útraðir (útraðir 9, 11, 13,17) úr c-kit og tvær útraðir (útraðir 12, 18) úr PDGFRA voru magnaðar upp með PCR. Öll sýni voru raðgreind beint og einnig rafdregin með conformation-sensitive gel electrophoresis (CSGE). Stökk- breytigerðir voru bornar saman við aðrar breytur hjá þessum sjúklingum. Niðurstöður: Af 57 æxlum sem voru skilgreind sem GIST á tíma- bilinu fékkst leyfi fyrir stökkbreytigreiningu hjá 53 (93%). Lokið hefur verið við stökkbreytigreiningu hjá 49 sjúklingum. í tveimur æxlum af 49 (4%) fundust engar stökkbreytingar í ofangreindum útröðum. Flestar stökkbreytingar voru í útröð 11 í c-kit viðtak- anum, 41 af 49 (83,7%). Af þeim æxlum sem voru með stökk- breytingu í útröð 11 þá voru 26 með 3-45 basapara úrfellingar, 14 voru með punktbreytingu í einu basapari og 1 var með tvöföldun á 15 basapararöð. Fjögur æxli af 49 (8,2%) voru með stökkbreyt- ingu í útröð 9 og 2 (4,1%) voru með stökkbreytingu í útröð 18 í PDGFRA. CSGE reyndist mun næmara við stökkbreytigrein- ingu en hefðbundin bein raðgreining. Pegar bornar voru saman stökkbreytigerðir við aðrar breytur hjá sjúklingum þá kom í ljós munur á mítósufjölda þar sem exon 11 reyndist hafa mun hærra meðaltal mítósa í 50 HPF en hinar úlraðirnar. Alyktanir: Mjög hátt hlutfall æxla hefur örvandi stökkbreytingu í c-kit/PDGFRA (96%). CSGE er mjög næm aðferð til stökk- breytigreiningar á þessum æxlum. Tengsl exon 11 við háan mítósu- fjölda er áhugaverður. E 24 Staðsetning sprouty-2 og 3 stjórnprótína í eðlilegum brjóstkirtli Valgarður Sigurðsson12, Silja Andradóttir', Þórhallur Halldórsson1-2, Magnús Karl Magnússon3, Pórarinn Guðjónsson12 'Læknadeild HI,2rannsóknastofa Krabbameinsfélags Islands ísameinda- og frumulíffræði, 3rannsóknastofa í blóðmeinafræði og erfða- og sameinda- læknisfræðideild Landspítala thorarinn@krabb.is Inngangur: Greinóttur þekjuvefur brjóstkirtilsins er myndaður úr kirtilþekjufrumum og vöðvaþekjufrumum. Boðferlar sem taldir eru mikilvægir fyrir greinótta formgerð ýmissa vefja eru vel varðveittir milli mismunandi líffæra og mismunandi dýrategunda. Boð gegnum týrósín kínasa viðtaka eru dæmi um slíka boðferla. Nýlegar rannsóknir sýna að innanfrumustjórnprótín sem tilheyra sprouty fjölskyldunni hafi áhrif á virkni nokkurra týrósín viðtaka og hafa þannig virk áhrif á greinótta formgerð ýmissa líffæra. Fundist hafa fjögur mismunandi sprouty gen; sprouty-1, 2, 3 og 4. Sýnt hefur verið að sprouty prótínin gegni mikilvægu hlutverki í myndun greinóttrar formgerðar í lungum, nýrum og æðakerfi en hlutverk þeirra í brjóstkirtli manna hefur lítið verið kannað. Markmið verkefnisins er að skilgreina tjáningu sprouty-2 og 3 próteina í brjóskirtli. Efniviður og aðferðir: Tjáning sprouty prótína í brjóstkirtli og frumuræktun var metin með mótefnalitun, westem blot, og PCR. Vefjasneiðar úr eðlilegum brjóstkirtli voru litaðar með Peroxidase mótefnalilun og einnig með flúrljómun. Einnig voru framkvæmdar mótefnalitanir á brjóstþekjufrumum í rækt á samsvarandi hátt. Niðurstöður: Mótefnalitanir á vefjasneiðum sýna að sprouty-2 er mun meira tjáð í kirtilþekjufrumum brjóstkirtilsins en vöðva- þekjufrumum. Svipaðar niðurstöður koma í ljós þegar tjáningin er skoðuð í kirtilþekjufrumum og vöðvaþekjufrumum í rækt. Tjáning á sprouty-3 er hins vegar bundin við vöðvaþekjufrumurn- ar. Mun meiri tjáning fannst í stærri göngum en endastykkjum og kirtilberjum. Verið er að kanna tjáningu þessara gena með PCR og western blot aðferðafræði. Ályktanir: Niðurstöður okkar sýna að sprouty 2 og 3 er tjáð frumusértækt í brjóstkirtli, það er sprouty-2 er bundið við kirtil- þekjufrumur en sprouty-3 við vöðvaþekjufrumur. Það að sprouty- 3 sé mun meira tjáð í stærri göngum bendir til að hlutverk þess í brjóstkirtlinum gæti verið að hindra greinótta formgerð sem er áberandi í endastykkjum brjóstkirtilsins. E 25 Epigenetísk óvirkjun BRCA1 gens í brjóstaæxlum með þekkta BRCA2 stökkbreytingu Berglind María Jóhannsdóttir'. Valgerður Birgisdóttir1-2, Jórunn Erla Eyfjörð1-2 'Læknadeild HI, 2rannsóknastofa Krabbameinsfélags íslands ísameinda- og frumulíffræði jorunn@krabb.is Inngangur: Um 5-10% brjóstakrabbameina tengjast erfðum stökkbreytingum og er í stórum hluta tilfella um að ræða stökk- breytingar í æxlisbæligenunum BRCAl og BRCA2. Hér á landi hefur fundist ein stökkbreyting í hvoru geni; 5 bp úrfelling í tákna 9 í BRCA2 og sjaldgæf breyting í splæsiseti við tákna 17 í BRCAl. Islenska BRCA2 stökkbreytingin finnst í um 7% íslenskra kvenna sem fá brjóstakrabbamein en BRCAl stökkbreytingin í um 0,4% kvenna sem fá sjúkdóminn. í stökum (sporadic) tilfellum brjósta- krabbameins er þó sjaldnast um stökkbreytingar að ræða. Ný íslensk rannsókn hefur sýnt að í um 10% stakra tilfella brjósta- krabbameins hefur stýrilsvæði BRCAl hins vegar verið metýler- að og umritun gensins þannig bæld. Markmið rannsóknarinnar var að kanna hvort stýrilsvæði BRCAl væri einnig metýlerað í brjóstakrabbameinum með þekkta stökkbreytingu í BRCA2. Hér er um að ræða fyrstu rannsókn sem kannar þetta sérstaklega. Efniviður og aðferðir: 50 brjóstaæxlissýni með þekkta íslenska 999del5 stökkbreytingu í BRCA2 geni, metýleringar sérhæft PCR og rafdráttur. Niðurstöður: Af þeim 50 BRCA2 stökkbreyttu sýnum sem athug- uð voru sýndu fimrn sýni, eða 10%, sterka metýleringu á BRCAl stýrilsvæði. Ályktanir: Niðurstöðurnar sýna að brjóstakrabbameinsæxli með stökkbreytingu í BRCA2 geni bera svipaða tíðni metýleringar á BRCAl stýrilsvæði og stök æxli. Okkar fyrri rannsóknir hafa sýnt að æxli sem bera 999del5 stökkbreytinguna í BRCA2 geni tjá ekkert BRCA2 prótein og að stór hluti stakra æxli með metýl- eringu á BRCAl stýrilsvæði tjá ekkert BRCAl prótein. Því er líklegt að þau 10% BRCA2 stökkbreyttra æxla sem sýna metýl- eringu á BRCAl stýrilsvæði tjái ekkert BRCA prótein. Þar sem 32 Læknablaðið/fylgirit 50 2004/90
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.