Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Blaðsíða 105

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Blaðsíða 105
AGRIP VEGGSPJALDA / XII. VISINDARAÐSTEFNA Hl æðasjúkdóma í eftirfylgni sem stóð í allt að 30 ár. Slagbilsþrýstingur var heppilegasta spábreyta dauða vegna hjarta- og æðasjúkdóma og dauða af hvaða orsök sem er. Konur með háþrýsting sem ekki náðu meðferðarmarkmiðum voru í meiri hættu á hjarta- og æða- sjúkdómum en samsvarandi hópur karla. V 96 Beinhagur sjúklinga með herslismein Bjarki Þór Alexandersson1, Árni Jón Geirsson3, Gunnar Sigurðsson1-3, ísleifur Ólafsson4, Leifur Fransson5, Björn Guðbjörnsson1'2 'Læknadeild HÍ, 2rannsóknarstofa í gigtsjúkdómum, 3lyflækningasvið, JRannsóknarstofnun, 5erfða- og sameindalæknisfræðideild Landspítala bjomgu@landspiudi.is Bakgrunnur: Herslismein (Systemic Sclerosis) er sjaldgæfur fjölkerfasjúkdómur. Sjúklingar með herslismein verða oft fyrir hreyfifötlun meðal annars vegna vöðvabólgu (myositis) og ann- arra stoðkerfiseinkenna, þeir fá frásogstruflanir í meltingarfærum og þessir sjúklingar eru oft meðhöndlaðir með sykursterum og annarri ónæmisbælandi meðferð. Allt þetta getur valdið bein- þynningu. Markmiðið var að mæla beinþéttni og meta beinum- setningu í öllum sjúklingum með herslismein er greinst hafa á íslandi og meta hvort sérstakra ráðstafana sé þörf með tilliti til beinverndar. Efniviður og aðferðir: Fjöldi sjúklinga var 29,24 sjúklingar komu til rannsóknar. Meðalaldur hópsins var 61 ár, fjórir karlar og 20 konur, þar af 16 komnar í tíðahvörf. Tólf sjúklingar höfðu bein- brotnað og fjórir einstaklingar voru á bisfosfónatmeðferð. Sjúklingum var boðið að koma í viðtal með tilliti til áhættu- þátta fyrir beinþynningu og sjúkdómsvirkni þeirra var metin, með tilliti til herslismeinsins. Pátttakendur skiluðu þvagprófi og gáfu blóðsýni til mælinga á efnavísum, svo sem alkalískum fosfatasa, osteokalsíni og CrossLaps. Pá gengust allir sjúkling- arnir undir fullkomna DEXA mælingu. Niðurstöður: Sjúklingahópurinn í heild var með kalsíumútskilnað undir viðmiðunarmörkum. Beinvísar voru hins vegar eðlilegir. DEXA mælingar sýndu að átta sjúklingar höfðu beinrýrnun en þrír beinþynningu. Samanborið við einstaklinga á sama aldri (Z-gildi) þá voru sex sjúklingar með beinþéttni einu staðalfráviki neðan aldursviðmiðana. Ályktanir: íslenski sjúklingahópurinn er lítill og því verður að takmarka ályktanir. f heild virðist hópurinn hafa eðlilega beinum- setningu og beinþéttni, en einstaka sjúklingar voru þó með lægri beinþéttni borið saman við aldursviðmið og virðist ástæður þess vera margvíslegar. V 97 Há tíðni oxasillín ónæmra en penisillín næmra pneumókokka í leikskólum á íslandi Karl G. Kristinsson1, Þóra Gunnarsdóttir1, Helga Erlendsdóttir1, Brynja Laxdal2, Þórólfur Guðnason2 'Sýklafræðideild og 2barnadeild Landspítala karl@landspitali. is Inngangur: Penisillín ónæmi er vaxandi vandamál við meðferð pneumókokkasýkinga. Skimað er fyrir penisillín ónæmi með því að athuga næmi fyrir oxasillín lyfjaskífum. Flestir oxasillín ónæm- ir stofnar eru líka penisillín ónæmir. Há tíðni oxasillín ónæmra en penisillín næmra pneumókokka var hvatinn að rannsókn á sameindafaraldsfræði ónæmra pneumókokka á leikskólum á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Efniviður og aðferðir: Rannsóknin var hluti þriggja ára fjölsetra rannsóknar til að minnka ónæmi hjá pneumókokkum í börnum (European Resistance Intervention Study, EURIS). Börnum á leikskólum í Kópavogi og Hafnarfirði var boðin þátttaka. Eftir upplýst samþykki voru nefkoksstrok tekin tvisvar hvern vetur í þrjú ár og ræktuð fyrir pneumókokkum. Skimað var fyrir penisill- ín ónæmi með oxasillín skífuprófi. Lágmarksheftistyrkur (LHS) penisillíns var mældur hjá ónæmu stofnunum (E-test) sem svo voru hjúpgreindir og stofnagreindir með rafdrætti eftir skerði- bútun á DNA (PFGE). Niðurstöður: Alls ræktuðust 4118 pneumókokkar frá 7082 nef- koksstrokum úr 1-6 ára börnum (meðalaldur 4,1 ár, beratíðni 55%). 1119 (27%) voru oxasillín ónæmir og penisillín LHS þeirra var: <0,047 mg/1, 777 stofnar; 0,064, 95; 0,094, 20; 0,125-0,94, 227 og >1,0. Þeir tilheyrðu 59 klónum, þar af 88% stofnanna 10 klón- um og 47% þremur algengustu klónunum. Algengustu klónarnir voru af hjúpgerðum 6A (n=220), 23F (n=189) og 9V (n=105) og fundust þeir í 81-96% af leikskólunum 27. Ályktanir: Oxasillín ónæmir og penisillín næmir klónar hafa náð talsverðri útbreiðslu á leikskólum á Stór-Reykjavíkursvæðinu. Stofnarnir hafa hækkaðan lágmarksheftistyrk fyrir penisillíni og gætu verið að þróast í penisillín ónæma stofna. V 98 Andnauð fyrir og eftir sex vikna endurhæfingu lungna- sjúklinga Elfa Dröfn Ingólfsdóttir, Guöbjörg Pctursdóttir, Marta Guöjónsdóttir Reykjalundur endurhæfingarmiðstöð DeildB3@REYKJA L UND UR. is Andnauð er algengt einkenni hjá lungnasjúklingum. Mat á and- nauð (MAT, Shortness of Breath Questionnaire) er mælitæki sem metur andnauð við athafnir daglegs lífs hjá einstaklingum með langvinnan lungnasjúkdóm. MAT byggist á 24 spurningum sem sjúklingurinn svarar sjálfur og gefa samanlagt stig frá 0 (engin mæði) og upp í 120 (mesta mæði). Markmiðið var að meta áhrif sex vikna alhliða endurhæfingar á andnauð. Spurningalistinn hafði áður verið þýddur og forpróf- aður hjá 38 sjúklingum með langvinna lungnateþpu (LLT) og reyndist áreiðanleikastuðull hár (a=0,94) (Dóróthea Bergs, MSN). Af 210 sjúklingunr sem lagðir voru inn á lungnadeild Reykjalundar á 15 mánaða tímabili, svöruðu 206 listanum á fullnægjandi hátt, bæði við innlögn og við útskrift, en svo taldist vera ef að minnsta kosti 19 spurningum hafði verið svarað. Með- alaldur±SD var 63,7 ±11,0 ár. Meirihluti sjúklinganna hafði LLT, en aðrir algengir sjúkdómar voru kæfisvefn, bandvefssjúkdómar í lungum og asmi. Öndunarmæling sem gerð var við komu sýndi FEVl 1,68±0,82 L (67±25% af áætluðu) og FEVl/FVC 0,60±0,16. Líkamsþyngdarstuðull (BMI) var 30,5±7,8 kg/m2. Heildar andnauðarstig lækkuðu úr 50,4±22,8 við innlögn í Læknablaðið/fylgirit 50 2004/90 105
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.