Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Side 80

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Side 80
ÁGRIP VEGGSPJALDA / XII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ Culicoides tegundum. Við höfum einangrað tvö gen úr Culicoides nubeculosus rCul n 1 og pQEPP2C. Ef prótein genanna eru tjáð í E. coli er hægt að sýna fram á sérvirka bindingu pQEPP2C próteinsins en ekki rCul n 1 við IgE úr sumarexemshestum. Til að sykrun, umbrot og önnur meðhöndlun á próteinum sé sem líkust og í lífverunni, var notað baculoveirukerfi sem er öflugt próteintjáningarkerfi í skordýrafrumum. Baculoveirur eru stórar skordýraveirur ræktaðar í fiðrildalirfufrumum (Sf 9). Markmið verkefnisins er að finna og frantleiða ofnæmisvak- ana í sumarexemi. Efniviður og aðferðir: Bac-to-Bac Baculovirus Expression System frá Invitrogen með flutningsferju pFastBac HT og DHlOBac E. coli stofni. Genaleitt var inn í Sf-9 frumur með Lipofectamin 2000 (Invitrogen) eða ExGen500 (Fermentas). Tjáning var prófuð í ónæmisþrykki og litað fyrir HisTag. Niðurstööur og ályktanir: Genin rCul n 1 og pQEPP2C voru mögnuð upp með PCR og lírnd inn í pFastBac flutningsferjur. Ferjum með hvoru geni fyrir sig var komið með hitasjokki inn í DHlOBac E. Coli sem innihalda baculoveirustökkul (bacmid) og hjálparferju. Hjálparferjan hefur gen fyrir stökkulensím sem endurraðargenum af flutningsferjunni inn íbacmiðið. Meðfúkka- lyfjum er valið fyrir endurraðað bacmið og það hreinsað úr bakt- eríuræktinni. Prófað var hvort genin væru inni á ferjunum með PCR. Með ónæmisþrykki var sýnt að genaleiðsla í Sf-9 frumur tókst með Lipofectamin 2000. Veiruagnir voru síðan framleiddar við endursýkingu á Sf-9 frumum og framleiðsla aukin í þremur passeringum. Verið er að hreinsa próteinin á nikkelsúlum. Þau verða síðan prófuð fyrir ofnæmisvirkni og þær niðurstöður ráða framhaldi rannsókna. Þakkir: Verkefnið er styrkt af Framleiðnisjóði landbúnaðarins og Rannsóknarsjóði Háskóla íslands. V 26 Samanburður á útþekjufrumum og flutningskerfum fyrir Na+, glúkósa og amínósýrur í ristli og coprodeum hjá rjúpu (Lagopus mutus) og langvíu (Uria aalge) Sighvatur S. Arnason', Gary Laverty2, Vibeke S. Elbrönd’ 'Lífeðlisfræðistofnun HI. ’Department of Biological Sciences, University of Delaware, USA, ’lnstitut for Veterinær Anatomi og Fysiologi, Kgl. Veteri- nær & Landbohpjskole, Kaupmannahöfn ssa@hi.is Inngangur: Rjúpur (Lagopus mutus) lifa í vatnsríku umhverfi og á saltsnauðri fæðu. Langvíur (Uria aalge) lifa í umhverfi snauðu af osmótískt fríu vatni en með ofgnótt af salti í fæðunni. Samanburður á þekjustarfsemi ristils og coprodeunt í rjúpu og langvíu er því áhugaverður, en þar fer fram úrvinnsla á þvagi og iðramauki. Efniviður og aöferðir: Rjúpur (n=9) og langvíur (n=13) voru veiddar á suðvesturhorni landsins. Vefjasýni úr ristli og copr- odeum voru tekin til raflífeðlislegra mælinga á jónaflutningi, mótefnamælinga á SGLT-próteinmagni með Western blot og fyrir vefjaskoðun með Ijós- og rafeindasmásjá. Niðurstöður: Ristill og coprodeum rjúpa voru með bæði totur og kirtilhol, en einungis kirtilhol sáust í ristli langvía, og var útþekjan einföld stuðlaþekja með þremur frumugerðum: upptökufrumur, hvatberaríkar frumur og slímfrumur. í coprodeum langvía var einungis marglaga flöguþekja. Enginn Na+/glúkósa-samferjun fannst í ristli beggja tegunda, þar sem glúkósi hafði engin áhrif á Isc og ekkert mótefnasvar mældist nteð sérhæfðu SGLT-mótefni. Hins vegar fannst Na+/anunusýru-samferjun hjá báðum tegund- um, þar sem lysine/leucine örvuðu I um +3 ±1,0 pA/cm2 í fyrri hluta ristilsins hjá rjúpunum og +11 ±3,5 pA/cm2 í ristli langvía. Sértæk Na+-göng fundust mest í seinni hluta ristilsins og í copr- odeum hjá rjúpum, þar sem amiloríð hamdi Isc um 6-18 pA/cm2, en engin áhrif voru sjánleg í ristli langvía. Coprodeum hjá langvíu var ónæmur og með hátt viðnám (1000 Ohm*cm2). Alyktanir: Ristill og coprodeum hjá rjúpu var byggingarlega svipaður og hjá lágsalt-hænsnfuglum, og sýndu svipaða starfræna eiginleika, nema hvað varðar tilvist Na+/amínósýru-samferjunar. Ristill langvíu var byggingarlega svipaður ristli spendýra og starf- rænt svipaður ristli hásalt-hænsna, nema hvað varðar vöntun á Na+/glúkósa-samferjun. Þakkir: Styrkt af RANNÍS 991220002 og NSF IBN9870810. V 27 Fiskolía í fæði músa eykur frumuboðamyndun miltis- átfrumna Dagbjört Helga Pétursdóttir, Ingibjörg Harðardóttir Lífefna- og sameindalíffræðistofa læknadeild HÍ ih@hi.is Inngangur: Frumuboðar eru mikilvæg boðefni við miðlun bólgu- og ónæmissvars. TNF-a er bólguhvetjandi frumuboði og IL-10 bólgutemprandi frumuboði. Við höfum sýnt að fiskolía í fæði músa eykur TNF-a og IL-10 myndun miltisfrumna eftir örvun með LPS. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna hvernig fisk- olía eykur frumuboðamyndun miltisfrumna. Efniviður og aöferðir: BalbC mýs fengu fæði bætt með fisk- olíu eða kornolíu í fjórar vikur. Miltisfrumur voru einangraðar og viðloðandi frumur og flotfrumur aðgreindar með ræktun á frumuræktardiskum í tvær klukkustundir. Viðloðandi frumur og flotfrumur voru örvaðar með LPS í 24 klst. og TNF-a og IL-10 mælt með ELISA aðferð. Viðloðandi frumur og flotfrumur voru jafnframt litaðar með flúrljómandi mótefnum gegn yfirborðssam- eindunum CDllb (átfrumur), CD3 (T-frumur), CD19 (B-frum- ur) og CD49b (NK-frumur) og greindar í frumuflæðisjá. Einnig voru miltisfrumur litaðar með flúrljómandi mótefnum gegn ofan- greindum yfirborðssameindum ásamt flúrljómandi mótefni gegn TNF-a og greindar f frumuflæðisjá. Niðurstöður: Fiskolía í fæði músa hafði ekki áhrif á LPS örvaða TNF-a og IL-10 myndun viðloðandi miltisfrumna. Hins vegar mynduðu flotfrumur úr músum sem fengu fiskolíubætt fóður meira TNF-a og IL-10 en flotfrumur úr músum sem fengu korn- olíubætt fóður. Slærsti hluti TNF myndandi frumna voru átfrum- ur. Hlutfall átfrumna var minna meðal flotfrumna en meðal við- loðandi frumna. Hins vegar var hærra hlutfall átfrumna sem tjáðu mikið af CDllb meðal flotfrumna. Fiskolía í fæði jók hlutfall CDllbhigh fruntna í milta. Alyktanir: Fiskolía í fæði músa eykur hlutfall ákveðinnar tegund- ar átfrumna (CDllbhlgh) í milta. Aukið hlutfall þessara frumna meðal flotfrumna úr miltum músa sem fengu fiskolíuríkt fóður skýrir líklega aukna frumuboðamyndun þeirra. 80 Læknablaðið/fylgirit 50 2004/90
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Læknablaðið : fylgirit

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.