Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Síða 80

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Síða 80
ÁGRIP VEGGSPJALDA / XII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ Culicoides tegundum. Við höfum einangrað tvö gen úr Culicoides nubeculosus rCul n 1 og pQEPP2C. Ef prótein genanna eru tjáð í E. coli er hægt að sýna fram á sérvirka bindingu pQEPP2C próteinsins en ekki rCul n 1 við IgE úr sumarexemshestum. Til að sykrun, umbrot og önnur meðhöndlun á próteinum sé sem líkust og í lífverunni, var notað baculoveirukerfi sem er öflugt próteintjáningarkerfi í skordýrafrumum. Baculoveirur eru stórar skordýraveirur ræktaðar í fiðrildalirfufrumum (Sf 9). Markmið verkefnisins er að finna og frantleiða ofnæmisvak- ana í sumarexemi. Efniviður og aðferðir: Bac-to-Bac Baculovirus Expression System frá Invitrogen með flutningsferju pFastBac HT og DHlOBac E. coli stofni. Genaleitt var inn í Sf-9 frumur með Lipofectamin 2000 (Invitrogen) eða ExGen500 (Fermentas). Tjáning var prófuð í ónæmisþrykki og litað fyrir HisTag. Niðurstööur og ályktanir: Genin rCul n 1 og pQEPP2C voru mögnuð upp með PCR og lírnd inn í pFastBac flutningsferjur. Ferjum með hvoru geni fyrir sig var komið með hitasjokki inn í DHlOBac E. Coli sem innihalda baculoveirustökkul (bacmid) og hjálparferju. Hjálparferjan hefur gen fyrir stökkulensím sem endurraðargenum af flutningsferjunni inn íbacmiðið. Meðfúkka- lyfjum er valið fyrir endurraðað bacmið og það hreinsað úr bakt- eríuræktinni. Prófað var hvort genin væru inni á ferjunum með PCR. Með ónæmisþrykki var sýnt að genaleiðsla í Sf-9 frumur tókst með Lipofectamin 2000. Veiruagnir voru síðan framleiddar við endursýkingu á Sf-9 frumum og framleiðsla aukin í þremur passeringum. Verið er að hreinsa próteinin á nikkelsúlum. Þau verða síðan prófuð fyrir ofnæmisvirkni og þær niðurstöður ráða framhaldi rannsókna. Þakkir: Verkefnið er styrkt af Framleiðnisjóði landbúnaðarins og Rannsóknarsjóði Háskóla íslands. V 26 Samanburður á útþekjufrumum og flutningskerfum fyrir Na+, glúkósa og amínósýrur í ristli og coprodeum hjá rjúpu (Lagopus mutus) og langvíu (Uria aalge) Sighvatur S. Arnason', Gary Laverty2, Vibeke S. Elbrönd’ 'Lífeðlisfræðistofnun HI. ’Department of Biological Sciences, University of Delaware, USA, ’lnstitut for Veterinær Anatomi og Fysiologi, Kgl. Veteri- nær & Landbohpjskole, Kaupmannahöfn ssa@hi.is Inngangur: Rjúpur (Lagopus mutus) lifa í vatnsríku umhverfi og á saltsnauðri fæðu. Langvíur (Uria aalge) lifa í umhverfi snauðu af osmótískt fríu vatni en með ofgnótt af salti í fæðunni. Samanburður á þekjustarfsemi ristils og coprodeunt í rjúpu og langvíu er því áhugaverður, en þar fer fram úrvinnsla á þvagi og iðramauki. Efniviður og aöferðir: Rjúpur (n=9) og langvíur (n=13) voru veiddar á suðvesturhorni landsins. Vefjasýni úr ristli og copr- odeum voru tekin til raflífeðlislegra mælinga á jónaflutningi, mótefnamælinga á SGLT-próteinmagni með Western blot og fyrir vefjaskoðun með Ijós- og rafeindasmásjá. Niðurstöður: Ristill og coprodeum rjúpa voru með bæði totur og kirtilhol, en einungis kirtilhol sáust í ristli langvía, og var útþekjan einföld stuðlaþekja með þremur frumugerðum: upptökufrumur, hvatberaríkar frumur og slímfrumur. í coprodeum langvía var einungis marglaga flöguþekja. Enginn Na+/glúkósa-samferjun fannst í ristli beggja tegunda, þar sem glúkósi hafði engin áhrif á Isc og ekkert mótefnasvar mældist nteð sérhæfðu SGLT-mótefni. Hins vegar fannst Na+/anunusýru-samferjun hjá báðum tegund- um, þar sem lysine/leucine örvuðu I um +3 ±1,0 pA/cm2 í fyrri hluta ristilsins hjá rjúpunum og +11 ±3,5 pA/cm2 í ristli langvía. Sértæk Na+-göng fundust mest í seinni hluta ristilsins og í copr- odeum hjá rjúpum, þar sem amiloríð hamdi Isc um 6-18 pA/cm2, en engin áhrif voru sjánleg í ristli langvía. Coprodeum hjá langvíu var ónæmur og með hátt viðnám (1000 Ohm*cm2). Alyktanir: Ristill og coprodeum hjá rjúpu var byggingarlega svipaður og hjá lágsalt-hænsnfuglum, og sýndu svipaða starfræna eiginleika, nema hvað varðar tilvist Na+/amínósýru-samferjunar. Ristill langvíu var byggingarlega svipaður ristli spendýra og starf- rænt svipaður ristli hásalt-hænsna, nema hvað varðar vöntun á Na+/glúkósa-samferjun. Þakkir: Styrkt af RANNÍS 991220002 og NSF IBN9870810. V 27 Fiskolía í fæði músa eykur frumuboðamyndun miltis- átfrumna Dagbjört Helga Pétursdóttir, Ingibjörg Harðardóttir Lífefna- og sameindalíffræðistofa læknadeild HÍ ih@hi.is Inngangur: Frumuboðar eru mikilvæg boðefni við miðlun bólgu- og ónæmissvars. TNF-a er bólguhvetjandi frumuboði og IL-10 bólgutemprandi frumuboði. Við höfum sýnt að fiskolía í fæði músa eykur TNF-a og IL-10 myndun miltisfrumna eftir örvun með LPS. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna hvernig fisk- olía eykur frumuboðamyndun miltisfrumna. Efniviður og aöferðir: BalbC mýs fengu fæði bætt með fisk- olíu eða kornolíu í fjórar vikur. Miltisfrumur voru einangraðar og viðloðandi frumur og flotfrumur aðgreindar með ræktun á frumuræktardiskum í tvær klukkustundir. Viðloðandi frumur og flotfrumur voru örvaðar með LPS í 24 klst. og TNF-a og IL-10 mælt með ELISA aðferð. Viðloðandi frumur og flotfrumur voru jafnframt litaðar með flúrljómandi mótefnum gegn yfirborðssam- eindunum CDllb (átfrumur), CD3 (T-frumur), CD19 (B-frum- ur) og CD49b (NK-frumur) og greindar í frumuflæðisjá. Einnig voru miltisfrumur litaðar með flúrljómandi mótefnum gegn ofan- greindum yfirborðssameindum ásamt flúrljómandi mótefni gegn TNF-a og greindar f frumuflæðisjá. Niðurstöður: Fiskolía í fæði músa hafði ekki áhrif á LPS örvaða TNF-a og IL-10 myndun viðloðandi miltisfrumna. Hins vegar mynduðu flotfrumur úr músum sem fengu fiskolíubætt fóður meira TNF-a og IL-10 en flotfrumur úr músum sem fengu korn- olíubætt fóður. Slærsti hluti TNF myndandi frumna voru átfrum- ur. Hlutfall átfrumna var minna meðal flotfrumna en meðal við- loðandi frumna. Hins vegar var hærra hlutfall átfrumna sem tjáðu mikið af CDllb meðal flotfrumna. Fiskolía í fæði jók hlutfall CDllbhigh fruntna í milta. Alyktanir: Fiskolía í fæði músa eykur hlutfall ákveðinnar tegund- ar átfrumna (CDllbhlgh) í milta. Aukið hlutfall þessara frumna meðal flotfrumna úr miltum músa sem fengu fiskolíuríkt fóður skýrir líklega aukna frumuboðamyndun þeirra. 80 Læknablaðið/fylgirit 50 2004/90
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.