Tímarit Máls og menningar - 01.07.1946, Side 32

142
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
aður Þjóðólfi hinum hvinverska, og 6. er. er hvergi til nema þar.
Það er með öðrum orðum tvímælalaust að höfundur Fagurskinnu
hefur talið brotið um Hafursfjarðarorrustu úr öðru kvæði og eftir
annað skáld en þær 15 vísur sem hér standa fyrir framan. Snorri
eignar Hornklofa hvorttveggja í Heimskringlu. En í Eddu sinni hef-
ur hann fyrir satt að vísurnar um Hafursfjarðarorrustu séu eftir
Þjóðólf.
1. Heyrðir þú í Hafursfirði
hve hissug barðist
konungur hinn kynstóri
við Kjötva hinn auðlagða?
Knerrir kómu austan
kapps um lystir
með gínöndum höfðum
og gröfnum tinglum.
2. Hlaðnir vóru þeir hölda
og hvítra skjalda,
vigra vestrænna
og valskra sverða.
Grenjuðu berserkir,
guður var þeim á sinnum,
emjuðu úlfhéðnar
og ísarn dúðu.
1. Guðbrandur Vigfússon ímyndaði sér að hér væru valkyrjan og hrafninn
enn að talast við og væri fyrri vísuhelmingurinn spuming hennar en framhaldið
svar hans. Fremur væri þó öll vísan orð hrafnsins. 2. hissug (líka hissig, hissi)
‘þar’ (öll þessi orð voru skrifuð með z að fornu, eins og t. d. bleza, nú blessa).
4. Kjötvi hinn auðlagÖi (auðugi, sbr. auðlegð) er í Heimskringlu, Fagurskinnu
og víðar talinn hafa verið annar höfuðandstæðingur Haralds hárfagra í Hafurs-
firði. Vatnsdæla nefnir hann Ásbjöm kjötva, en hvort sem nokkuð er að marka
það eða ekki, er kjötvi líklega viðurnefni (líkt og Haklangur í 3. er.), og er
víðar vikið að því hér í kvæðinu að f jandmenn Haralds hafi verið makráðir og