Tímarit Máls og menningar - 01.07.1946, Blaðsíða 130

240
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
um eyðibýli í Ódáðahrauni, en þau hafa ekki verið ýkja mörg. Landið liggur
svo hátt og er hrjóstrugt á hyggða ntælikvarða. Þá eru ferðaþættir höf. og kann
hann frá mörgu að segja úr 20 ferðum um hraunið. Auk þess sem gaman er að
kynnast ferðaháttum hans, göngum, útbúnaði, matargerð og kveðskap, rifjast
hér upp efni bókarinnar, einkum fær landslýsingin nýjan og lífrænni hlæ í
huga lesandans. Bókinni lýkur með nákvæmri nafnaskrá.
Frágangur bókarinnar er yfirleitt smekklegur. í henni er sægur af teikn-
ingum og ljósmyndum og eru sumar ágætar. Prentun á þeim hefur einnig tek-
izt sæmilega, og hetur en venja er í íslenzkum bókum. Galli er það, að nokkr-
ar myndir eru prentaðar þvert yfir opnu, en þegar hókin er bundin inn hverfur
að mestu miðhluti myndarinnar.
Enda þótt bók þessi sé skyld ýmsum héraðalýsingum, eða öllu fremur ár-
bókum Ferðafélags íslands, þá er hún í rauninni meira: Hún er handbók unt
Ódáðahraun. Að vísu er bókin langt frá að vera tæmandi, og ýmsar smávillur
kunna að hafa slæðzt með, en hér er þó saman dregið flest það, sem menn
vissu áður um Ódáðahraun, auk alls þess, sem höf. leggur til af eigin atlnig-
unum Hver sá, sem vill kynna sér eitthvað norður þar, hlýtur að byrja á því
að athuga, livað Ólafur hefur um það að segja.
Höfundurinn gerir lítið að því að segja ferðamönnum hvar þeir skuli fara.
Hann vill greinilega ekki benda mönnum á að þræða hver í annars spor eins
og sauðkindur. Hann þekkir af eigin raun, að skemmtilegustu ferðirnar eru
farnar eftir eigin ákvörðun, án tillits til viðurkenndra gönguleiða og sjálf-
sagðra áningarstaða. Vonandi verður mönnum þessi skemmtilega bók bvöt til
að ganga út af þjóðbrautinni í sumarleyfinu. Þeim, sent eru hálf ærðir af
borgarskvaldri og ofmettir af göturyki, er vissulega holt að ganga út í eyði-
mörkina og fasta.
Gísli Gestsson.