Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1954, Side 92

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1954, Side 92
Umsagnir um bækur r v Halldór Kiljan Laxness: SilfurtúngliS Leikrit í fjórum þáttum. Helgafell 1954. NÝtt leikrit eftir Halldór Kiljan Lax- ness, frumsýnt í Þjóðleikhúsinu og birt í bókarformi sama daginn — það er við- burður í leikhúslífi og bókmenntum okkar Islendinga. Það var því engin furða að eftirvænting margra og forvitni væri mikil á frumsýningunni; það er langt stökk frá Gerplu til Silfurtungls- ins, og mörgum nokkuð í mun að sjá hversu það tækist. Og það tókst; HKL sýndi með þessu verki að hann hefur vald á hinu hnitmiðaða formi leikritsins, getur hagnýtt sér það engu síður en skáldsöguna til þess að skapa lifandi persónur og láta í ljósi það sem hann vill segja lesendum sínum og áhorfendum. Efnisþráður leikritsins er á ytra horði einfaldur. Ung kona, Lóa, í smákaupstað „á bakvið heiminn", er að raula vöggu- kvæði yfir bami sínu; æskuvinkona hennar, Isa, sem er orðin fræg söngkona, kemur í heimsókn, heyrir lagið og eygir í því „númer". Ilún sendir hljómleika- stjóra sinn, Feilan 0. Feilan, til Lóu, og hann lokkar hana með fögrum fyrirheit- um burt frá bónda og bami til höfuð- staðarins, þar sein hún á að syngja lagið á fjölleikahúsinu „Silfurtunglinu“. „Númerið" heppnast, Lóa er komin upp í hringekjuna, og Feilan býr sig nú undir að selja hana, gegn prósentum, yfir- manni sínum og átrúnaðargoði f skemmtanaheiminum, Mr. Peacock, Universal Concert Incorporated London París New York. Lóa streitist á móti í fyrstu, barn hennar veikist, en hún fær ekki að fara heim, manni hennar er meinað að hitta hana, og hún sogast með, nauðug viljug. Þegar til kemur hef- ur Mr. Peacock meiri áhuga á öðra en að skapa heimsfrægt númer úr Lóu. Hann fleygir henni frá sér eins og druslu að lokum, og tragedía hennar fullkomn- ast með því að bóndinn rekst inn í hótel- fordyrið um nóttina eftir skilnaðarveizl- una fyrir Peacock; hann er þá með lík- kistu barnsins í fanginu, og þar liggja leiðir hjónanna saman. Lóa treystist ekki að taka við fyrirgefningu hans, en flýr í örvæntingu út á götuna og hann á eftir. Eins og gefur að skilja eru þetta að- eins grófustu drættirnir í efni leikritsins og gefa nauðalitla hugmynd um inntak þess og áhrif. Kringum þessa uppistöðu er slungið margvíslegum þráðum af miklum hagleik, ýmsar minni háttar per- sónur leggja til ómissandi drætti í heild- armyndina; öll bygging leikritsins er gerð af mikilli íþrótt. Baksvið Lóu, um- hverfið sem hún er vaxin upp í og reynir að flýja, er sýnt í fyrsta þætti með þrem- ur persónum: Ola, bónda hennar, Lauga, föður hennar, og Róra, mági hennar. Laugi gamli er kostuleg persóna, snobb sem aldrei komst það sem hann ætlaði sér, þó að hann væri alltaf með þeim
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.