Tímarit Máls og menningar - 01.11.1982, Page 119

konur og á þann hátt sem ekki er laus
við karlrembu. „dansleikur" er eitt þeirra,
ekki stóryrt en ísmeygilega kallalegt:
þessi dapurlegi svipur
sem aðeins höfðar til úrhraka
eltir hana eins og vofa um salina
Með aldrinum hefur farðinn
gert hana að fuglahræðu
sem enginn óttast
(23)
Spurning hvort karlar verða líka að
fuglahræðum með aldrinum! Og geta
karlar verið þannig útlits að þeir höfði
aðeins til úrhraka? Mér finnst vera kom-
ið nóg af svona umfjöllun um konur
þótt hún sé dæmigerð. Hún endurspegl-
ar á ógagnrýninn hátt áróður
hugmyndafræðimaskínu karlveldisþjóð-
félagsins.
I „Sendisveininum“ yrkir Einar mikið
um baráttuna fyrir betri heimi, byltingu
og frelsi. Allt er það fyrir bí, „byltingin
á bömmer . ..“
og katakomburnar
og leynikjallararnir
þar sem við komum saman
og lásum rauðar bækur með gylltum
stöfum
eru auðir salir
(10)
skáldið segist vera orðið þreytt á frös-
unum,
á staðhæfingum þínum sem reynast
ávallt réttar í einrúmi
á reyksvældu þunglyndu fundunum
örlítið þreyttur á sjálfum þér
þriggja binda útgáfum af atburðum
og fólkinu sem skilur ekki orð . ..
(16)
Umsagnir um bœkur
Sömuleiðis er baráttufólkið gagnrýnt
fyrir skort á heiðarleika og einurð:
enn með hár niðrá herðar
sylumpípur sem hanga uppá
vegg
og rauðu hugsjónirnar fallvaltar í
hillunum
(16)
Reyndar er gagnrýni á þá sem nota
frelsisbaráttu kúgaðra til að friða sam-
viskuna eftir hentugleikum algeng hjá
Einari:
blóð píslarvottanna
vætir ekki lengur akrana,
puntstráin fella engin fræ
(H)
— Því auðvitað streymir blóðið jafnt
þótt áhugi umheimsins (ekki síst fjöl-
miðlaaugnanna) dofni.
Ónæmi okkar gagnvart hinum hrika-
legustu atburðum í fjarlægðinni er líka
tekið fyrir:
einsog sprengjur að falla yfir hanoi
sem var lítill staður í heilanum
(23)
Lítið segir af því t „Sendisveininum" í
hverju hin gleymda barátta hafi verið
fólgin. I „Róbinson" eru einkum tvö ljóð
sem skýra þetta nánar, „Time and H20“
(13) og „að gera hið fjarstæða mögulegt"
að gera hið fjarstæða mögulegt
drauminn að viðfangsefni í verki
þannig var ferð okkar
fyrirheit um frelsi
alla vega vildum við skapa
eyðu í röð daganna
613