Tímarit Máls og menningar - 01.11.1989, Síða 55

Snorratorrek
átök. Snorri braust um þegjandi, honum hryllti við gruggugu vatn-
inu í þrónni og óþægilegur, óskýranlegur ótti gerði hann frávita og
jók honum afl.
„Bíturðu helvítið þitt“ - skrækti langur sláni með purpurarauðan
hanakamb og greip um nakinn upphandlegg sinn.
„Hann er brjálaður" - sagði annar og skreið upp á bakkann með
fossandi blóðnasir.
„Dýfiði honum í!“
Svo skrikaði Snorra fótur og fyrr en varði var hann kominn á kaf í
þróna með gólandi unglingaþvögu ofan á sér. Þeir héldu honum
lengi niðri og hann hætti að brjótast um, beið þess í örvæntingu að
lungun gæfu eftir og fylltust af vatni, en þá var honum skyndilega
kippt upp úr vatninu. Hann svelgdi í sig loftið með svo háum sog-
hljóðum að unglingunum féllust hendur. Þeir höfðu ætlað að dýfa
honum í nokkrum sinnum sér til ánægju þó að vígsluhefðin segði að
einu sinni væri nóg, en þeir fengu sig ekki til þess þar sem hann
húkti á hnjánum í þrónni með hósta og ekkasogum. Þetta var hætt
að vera gaman.
„Setjiði hann í göngin“ - sagði einhver. - „Við skulum drífa þetta
af.“
Tveir kraftakarlar á leðurbrókum óðu út í þróna og tóku sitt und-
ir hvora hönd honum og drösluðu honum upp úr. Hann fylgdi með
eins og slytti og sýndi engan mótþróa. Aðrir tveir opnuðu dyrnar á
göngunum og svo var honum kastað þar inn og hurðin lögð að stöf-
um.
Þarna stóð hann á ný, aleinn í myrkum göngunum. Ormjór
tunglsgeisli þrengdi sér inn um rifu á hurðinni og hvarf inn í svartan
moldarvegg. Uti fyrir biðu þöglir óvinir. Sterk moldarlyktin fyllti
vit hans rétt eins og forðum. Svo var rjálað við dyrnar og hann greip
af örvæntingu í snærishöldu sem var á þeim innanverðum og reyndi
að halda þeim aftur. Það var togað á ný, en örvæntingin sem helltist
yfir hann gaf honum heljarafl.
„Láttu ekki svona“ - sagði hás unglingsrödd fyrir utan næstum
biðjandi. „Gerðu það. Þetta er bara ég, Arni beiskur. Þetta er alveg
að verða búið.“
„Eigi skal höggva" - hvíslaði Snorri út í myrkrið og ríghélt í
snærishölduna með annarri hendinni en seildist með hinni í blautan
453