Tímarit Máls og menningar - 01.11.1989, Síða 68

Megas
Þrír dægurlagatextar
DANSLEIKUR
borgin hún liggur upplýst gagnsæ og glötuð
það glansar á regnvot stræti og marglitt myrkur
en sú helgi hverri ásýnd þessi er ötuð
hún ætti ekki að reynast mér síður hvöt en styrkur
þegar bregð ég mér nú á dansleik með öfugan uggann
þar sem allir ku vera meira en minna sódó
og leika sér dátt og djarfmannlega við skuggann
en dansinn stíga bæjarins örgustu ódó
og þar skeiðar margur mjósleginn piltur á fæti
hvers makki sviptist svo skær hann uppljómar sinnið
og augun sér kunna ekki ofbirtu slegin læti
en allt er senn hamingjusamlega fjarstatt minnið
og drottningarnar svo drukknar af sinni eigin
dásemd þær vefja sig utanum hann mig og hina
já hver er sá sem ekki lystir að vera legin
að loknu balli sem býður þá ofgnótt vina?
og möggur og jónur og gunnur og línur og lísur
liðast og flökta og iða um glansandi gólfið
það getur að líta þær getnaðarlegustu físur
og gamanið sjálft væri að smeygja sér sem dýpst í hólfið
já í babílon þessari býr mörg þrifleg hóra
og belgurinn grár svelgir sakleysi augnanna bláu
sem vatni flotin og víni á náðir óra
villtust í fylgd með kenndinni frygðarfláu
466