Gerðir kirkjuþings - 1986, Qupperneq 68

60
3. Ef aóeins er um tilfærslu líks innan sama kirkjugarós
aó ræóa, skeri héraóslæknir úr um það, hvort þörf sé
sérstakrar kistu.
4. Ennfremur skal upptaka líks heimil samkvæmt dóms-
úrskurói.
Sóknarprestur skal jafnan vera vióstaddur upptöku liks.
Sér hann og um, aó flutningsins sé getió í legstaóaskrám
kirkjugarósins. Enn fremur skal prestur vera vió, þegar
lik er þannig jarðsett.
II. KAFLI
31. gr.
Líkbrennsla er heimil hér á landi í stofnunum, sem dóms-
og kirkjumálaráóuneytió hefur sérstaklega löggilt í þessu
skyni og aó fullnægðum þeim skilyróum, sem í lögum þessum
greinir.
32. gr.
Hver sá maóur, sem sjálfráóa er, getur ákveóió, aó lík
hans skuli brennt, en foreldrar (lögráóamaóur), ef um
ósjálfráóa mann er aó ræða.
Ef maki eóa börn hins látna eru sammála um aó lík hans
skuli brennt, skal þaó gert.
Ef hinn látni á hvorki maka né börn, getur sá sem
nákomnastur telst hinum látna ákveóió, að lík hans skuli
brennt. Vió mat á þvi skal m.a. taka tillit til þess hjá
hverjum hann hefur dvalist og hver sér um útför hans. í
reglugeró, sem sett veróur samkvæmt 35. gr., skal nánar
kveóió á um þetta atriói.
Ákvæói 2. og 3. mgr. eiga ekki vió, ef fyrir liggur
ótviræó yfirlýsing hins látna um vilja hans i þessu efni,
sbr. 1. mgr. eóa rökstudd ástæóa er til aó ætla, hver
vilji hans hafi verió.
Ef ekkert liggur fyrir um vilja hins látna né heldur
þeirra, sem um ræóir i 2. og 3. mgr. má likbrennsla fara
fram, enda veróur útför geró á staó, þar sem aóstaóa er
til likbrennslu sbr. 31. gr.
33. gr.
Áóur en likbrennsla fer fram, þarf aó liggja fyrir
lögskipaó dánarvottoró, svo og vottorð hlutaðeigandi
lögreglustjóra þess efnis, aó hann sjái ekkert þvi til
fyrirstöóu, aö likbrennsla fari fram. Þeim, sem sér um