Gerðir kirkjuþings - 1986, Qupperneq 124

116
Hér er hægt aó hugsa
oröió fyrir þvi aó 1
eins aó viókomandi er
Þá er helst aö
sundurslitinnar vinnu
sambandi er rétt aó
annars hj'na skeróir
hjóna sem svo er
lánsréttur.
sér fjölda dæma þar sem aðilar geta
ánsréttur þeirra skerðist vegna þess
í sambúó eóa hjónabandi.
minnast hlutastarfa,
vegna barnauppeldis.
ítreka þaó aö skertur
lánsrétt hins, meóaltal
náms eða
I þessu
lánsréttur
lánsréttar
ástatt
um
verður aldrei fullur
Nióurstaöa
Þegar sótt er um lán þurfa bæói hjónin aó hafa unnið í
a.m.k. tvö undanfarandi ár og greitt i lifeyrissjóó sem
svo aftur kaupir skuldabréf af Byggingarsjóði rikisins
skv. nánari reglum.
Heimilisstörf aö aóalstarfi í a.m.k. tvö ár geta skapað
öóru hjóna lánsrétt hins án þess aö valda skeröingu á
lánsrétti þess hjóna er stundar vinnu á hinum almenna
vinnumarkaói.
Þaó er athyglisvert aó hjón og sambýlisfólk eru tveir
einstaklingar. Vió þaó að ganga i hjónaband eóa taka upp
sambúð helmingast lánsréttur hvors um sig a.m.k. en hafi
annaó þessara einstaklinga ekki fullan rétt til láns þegar
hjónabandió er stofnað þá rýrnar lánsréttur hins um meira
en helming.
Þetta atriöi er vert að hafa í huga þegar þessi mál eru
skoóuó þó svo aó ekki sé hér verió aó taka afstöóu til
þess hvort lánsréttur hjóna skuli reiknast aö fullu sem um
einstaklinga væri aó ræóa.
Þaó er rétt aó hafa þaó í huga í þessu sambandi aó skv.
umræddum lögum og reglugeró byggöri á þeim er
hjónaskilnaóur í vissum tilvikum réttarskapandi.
I þessu sambandi skal bent á 2. mgr. 4. gr. A-lið en þar
er gert ráó fyrir þvi aó hafi menn misst íbúð sína vegna
greiðsluerfiðleika, gjaldþrots eða hjónaskilnaóar þá geti
umsækjandi talist vera aö kaupa í fyrsta sinn.
I 5. gr. reglugerðarinnar er mælt fyrir um þaö aó lán
skuli aó jafnaói ekki veitt oftar en á 5 ára fresti þó sé
heimilt að veita undanþágu frá þessari reglu ef umsækjandi
þarf aó flytja milli byggóarlaga og ef um hjónaskilnaó er
aó ræóa.
Þessar reglur eru á allan hátt skiljanlegar en þegar þær
eru skoðaóar meó hliósjón af grundvallarreglum laganna þar
sem hjúskapur getur í raun aldrei oróið annaö en
réttarskemmandi fyrir annan eöa báóa aðila þá hlýtur aó
vakna sú spurning hvort löggjöf sem þessi komi ekki til
meö aö ógna hjónabandinu sem stofnun i þjóófélaginu.