Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2013, Síða 195

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2013, Síða 195
195 nefna það sem Virginia Valian kallar skema.23 Samkvæmt Valian er skema eins konar hugmyndaklasi sem felur í sér hugtök yfir einstakling eða þá flokk eða gerð einstaklinga. Skemað felur í sér væntingar til þess hvernig einstaklingur af tiltekinni gerð muni hegða sér og hvaða eiginleika hann hafi. Þannig höfum við skema fyrir konur, fyrir karla, fyrir heimspekinga, gáfumenn, pípulagningamenn, forseta, hjúkrunarfræðinga og svo fram- vegis. Skemað fyrir konur og skemað fyrir gáfumenn skarast frekar lítið. Til einföldunar má orða það þannig að væntingar okkar til kvenna og væntingar okkar til gáfumanna falli ekki vel saman. Einhverjum kann að þykja þessi mynd af heimspekingum ósanngjörn eða vafasöm. Til dæmis gæti einhver viljað minna á orð Sókratesar um að hann vissi það eitt að hann vissi ekkert, sem heimspekingar hafi gjarnan að leiðarljósi, auk þeirrar aðferðar Sókratesar að biðja viðmælanda sinn um að útskýra þau hugtök eða fyrirbæri sem til umræðu eru fremur en að þykjast vita allt um þau sjálfur. Það er einmitt algengt í heimspeki að tala um að við skiljum ekki tiltekið atriði, það gangi ekki upp þannig að við getum ekki almennilega vitað hvernig það er eða hvað það stendur fyrir. Ef þetta einkennir hina heimspekilegu afstöðu, hvernig má það þá vera að ég haldi því fram að heimspekingar þykist svona greindir? Eru þeir ekki einmitt manna auðmjúkastir þegar greind er annars vegar, óhikandi við að viðurkenna að þeir hvorki skilji né viti? Svarið er að auðmýkt heimspekinganna beinist ekki að náunganum heldur birtist hún andspænis einhverju miklu stærra, gagnvart ráðgátum alheimsins. Heimspekingur sem segist ekkert vita er ekki (eða í flestum til- vikum ekki) að gefa til kynna að hann skorti þekkingu sem aðrir í kringum hann hafi, heldur er hann að halda því fram að við öll, mannkynið allt, vitum í raun ósköp fátt. Hlutverk heimspekingsins er þarna að sjá í gegnum þá tálsýn að við vitum eitthvað, að afhjúpa blekkinguna og benda á villurnar. Og heimspekingur sem segist (í hinu heimspekilega samhengi) ekki skilja tiltekið umræðuefni er ekki að lýsa því yfir að hann sé tregari en aðrir held- ur er hann að segja að viðfangsefnið sé illskiljanlegt, ef ekki óskiljanlegt. Sá sem heldur slíku fram þarf að ganga út frá því að hann hafi að minnsta kosti sömu forsendur og aðrir til að skilja umræðuefnið. Þótt setningin „Ég skil ekki það sem þú segir“ sé vissulega stundum notuð til merkis um að sá sem hana mæli telji sig skilja minna en viðmælandinn þá er hún ekki 23 Virginia Valian, Why so Slow? The Advancement of Women, Cambridge, MA: MIT Press, 1999. ER HEIMSPEKIN KVENFJANDSAMLEG?
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212
Síða 213
Síða 214
Síða 215
Síða 216
Síða 217
Síða 218
Síða 219
Síða 220
Síða 221
Síða 222
Síða 223
Síða 224
Síða 225
Síða 226
Síða 227
Síða 228

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.