Peningamál - 01.07.2006, Qupperneq 59

P
E
N
I
N
G
A
M
Á
L

2
0
0
6
•
2
59
svo áhættusækinni útlánastefnu án þess að Íbúðalánasjóður greiði
gjald fyrir. Því er ánægjulegt að ríkisstjórnin hafi nú ákveðið lækkun
veðhlutfalla. Fjármálafyrirtæki hafa sýnt aukna varfærni í veitingu
íbúðalána að undanförnu, t.d. með lækkun veðhlutfalla, en varfærni
þarf að auka á öllum sviðum útlána. Sveitarfélögin ættu einnig að
auka verulega aðhald í útgjöldum nú í kjölfar kosninga og heimili ættu
að kappkosta að lækka skuldir sínar. Það er einnig umhugsunarvert
að launakostnaður á framleidda einingu hefur árum saman aukist
verulega umfram verðbólgumarkmið Seðlabankans. Mikilvægt er að
ná sátt um að launabreytingar verði framvegis í samræmi við stöðugt
verðlag.
Vextir munu fara eins hátt og þarf til að hemja verðbólguna
Sem fyrr segir bendir flest til þess að vextir þurfi að hækka umtalsvert
enn til að hemja verðbólguna. Aukin verðbólga, meiri verðbólguvænt-
ingar, vaxandi togstreita um tekjuskiptingu sem ýtir undir óhóflegar
launahækkanir og viðskiptahalli sem líklegt er að boði umtalsverðan
þrýsting á gengi krónunnar á næstu misserum benda til þess að aðhald
peningastefnunnar sé enn ekki fullnægjandi. Seðlabankinn mun enn
þurfa að hækka stýrivexti meðan svo er, svo sem endurspeglast í frá-
viksspá með peningastefnureglu. Bankinn mun því sem endranær
fylgjast náið með þróun vísbendinga um miðlun peninga stefnunnar,
en framvinda hennar ræður miklu um það hversu hátt vextirnir þurfa
að fara til þess að markmiðinu verði náð.
ÞRÓUN OG HORFUR
Í EFNAHAGS- OG PENINGAMÁLUM