Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1966, Side 75

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1966, Side 75
MÚLAÞING 73 Seljamýri. Við sjáum inn eftir dalnum inn af fjarðarbotninum. Fjarðaráin liðast eftir dalnum milli rennisléttra grösugra bakka. Sunnan fjarðar blasir við eyðibýlið Hjálmárströnd, þá er Sævar- endi (í byggð). Innar er eyðibýlið Arnastaðir. Norðan ár er innst eyðibýlið Bárðarstaðir, utar Ulfsstaðir og Klyppsstaður, nú bæði í eyði. Uppi yfir byggðinni gnæfa hin tignarlegustu fjöll. Má nefna Gunnhildi að sunnan, Herfell og Karlfell að norðan. Nú voru Loðmfirðingar kvaddir, og héldu hvorir í sína átt. Við til Húsavíkur og þaðan um Húsavíkurheiði til Borgarfjarðar, um Njarðvíkurskriður til Njarðvíkur og þaðan sem leið liggur til Hér- aðs. Loðmfirðingar héldu heim í dalinn sinn milli háu fjallanna tignarlegu, þar sem þeirra beið mikið starf við að Ijúka heyskap sínum, ótruflaðir af ys og þys umheimsins. Var ekki trútt um, að við öfunduðum þá af sveitarsælunni. Engan okkar mun þó hafa fýst að flytjast til þeirra, vitandi um alla erfiðleika einangrunar- innar, sem mest stafa af vegleysum til allra átta. Skráð í dymbilviku, 1966. FRÁ HJÖRLEIFI LAMBAKÆFI. —- Hjörleifur var vinnumaður hjá séra Finni Þorsteinssyni presti á Klyppsstað (pr. þar 1869—’88). Hann gætti lamba á beitarhúsum uppi á Norðdal. Um veturinn fóru lömbin að týna tölunni með svo einkennilegum hætti, að ekki þótti með felldu. Prestur hafði illan bifur á Hjörleifi, að hann væri valdur að lambadauðanum. Eitt sinn fór hann án vitundar Hjörleifs á húsin, og komst inn í kumblið utan frá, án þess að opna húsin og beið Hjörleifs. Hjörleifur kom eftir stundarbið, svipaðist um í hús- inu, greip síðan eitt lambanna, setti á milli fóta sér og stakk snoppunni upp i sig. Þá beið prestur ekki boðanna og stóð karl að verki. Vitnaðist, að Hjör- ieifur olli dauða lambanna og með þeim hætti, að hann kæfði þau með því að stinga snoppunni upp í sig og sjúga allt loft úr lungum þeirra. Hjörleifur var vinnumaður hjá séra Jakobi Benediktssyni á Hjaltastað. Eitt sinn, að sögn á aðfangadagskvöldi, kom hann inn frá gegningum. Tungl- skin var úti og kyrrt veður, en inni í miðbaðstofunni, þar sem vinnufólkið hafðist við, hafði ekki verið kveikt enn. Hins vegar sat prestur við kertaljós inni í húsi sínu í enda baðstofunnar og hafði hallað aftur hurðinni. Karl settist á rúm sitt og sagði um leið stundarhátt: „En sú himinsins blessuð dýrðarblíða úti ■— og ekkert hurðarflak fyrir.“ Prestur opnaði fljótt. Þegar Hjörleifur gerðist roskinn, tók hann peninga, sem hann átti og hafði dregið saman, setti þá í rauða skotthúfu og gróf í jörð. Nokkru síðar fór hann á staðinn, og voru þá peningarnir horfnir ásamt húfunni. Hann harmaði missinn sárlega, grét og kveinaði: „Ekkert skil ég í þessu, eins og ég gekk vendilega frá þeim, lét meira að segja skottið standa upp úr.“
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196
Side 197
Side 198
Side 199
Side 200
Side 201
Side 202
Side 203
Side 204
Side 205
Side 206

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.