Þjóðmál - 01.09.2014, Blaðsíða 37

Þjóðmál - 01.09.2014, Blaðsíða 37
36 Þjóðmál haust 2014 er því til að svara, að meta verður heimildir eftir gildi þeirra, en ekki aðeins uppruna (þótt uppruninn geti vissulega skipt máli um, hversu vel einstökum heimildum er trúað) . Heimildir frá Tævan og Ráðstjórnarríkjunum kunna að vera fullgildar . Geir hefði þurft að nefna dæmi um hið gagnstæða . Raunar minnir þessi röksemd hans óþægilega á það sjónarmið, sem stundum heyrðist gegn frásögnum fórnarlamba Stalíns, að ekki mætti taka mark á þeim, því að þau væru ýmist knúin áfram af hatri á kommúnismanum eða hefðu selt sig heimskapítalismanum .9 Um kínverskar heimildir og heimildarmenn er því til að svara, að Kína er einræðisríki . Eins og Chang og Halliday segja sjálf, verða þau að vernda fjölda fólks, sem ýmist sagði þeim frá eigin reynslu eða veitti þeim aðgang að skjölum og öðrum gögnum . Þessi gagnrýni er því ómakleg . Nokkur aukaatriði Víkjum þá að athugasemdum Geirs um einstök atriði . Hin fyrsta er komin frá Alfred Chan, stjórnmálafræðiprófessor í háskólanum í Vestur-Ontario í Kanada . Hún er að í frásögn Changs og Hallidays af ráðabruggi Lins Biaos marskálks og sonar hans, Lins Linbos, gegn Maó sé stuðst við kínverska bók, sem gefin var út í Hong Kong og helst geti flokkast undir „villta sagnfræði“; hún sé með þjóðsagnablæ .10 Hér gerir Geir að vísu furðulega villu sjálfur . Hann segir Lin Biao hafa verið varnarmálaráðherra 1949–1971, en hann var það 1959–1971 . Peng De-huai marskálkur, sem kemur marg oft fyrir í bók Changs og Hallidays (og er raunar ein af fáum hetjum verksins), var varnar málaráðherra á undan Lin . Í öðru lagi vísa þau Chang og Halliday í margar aðrar heimildir um ráðabrugg þeirra Lin-feðga og síðustu daga þeirra, til dæmis samtöl við unnustu Lins Linbos, systur hans, mág og vin .11 Hitt er annað mál, að margt er enn óljóst um dauða Lins Biaos, ekki síst vegna þess að kínverskar heimildir um málið eru geymdar bak við lás og slá . Önnur athugasemd Geirs er komin frá Gregor Benton, prófessor í kínverskri sögu í Cardiff-háskóla, og Steve Tsang, stjórn- málafræðikennara í háskólanum í Ox ford . Hún er, að þau Chang og Halliday of túlki æskuskrif Maós um siðfræði þýska hug- hyggjuheimspekingsins Friedrichs Paulsens . Þau telji þessi skrif sýna, að Maó hafi strax í æsku verið sjálfselskur úr hófi fram, en Geir segir eftir Benton, að Maó hafi bersýnilega notað víðara sjálfshugtak .12 Ég get ekki sagt, að þessi athugasemd skipti miklu máli um mat á Maó, svo að ég leiði hana hjá mér . Þriðja athugasemdin er, að Chang og Halliday fullyrði, að Maó hafi jafnan talað mállýsku héraðs sínu, en ekki staðalkínversku . Geir segir, að hann hafi talað staðalkínversku, en með sterkum hreim .13 Er þetta ekki deila um aukaatriði? Hafa þau Chang, Halliday og Geir ekki öll rétt fyrir sér? Goðsagnir um baráttu kommúnista Fjórða athugasemdin er komin frá Andrew Nathan, stjórnmálafræði próf- essor í Columbia-háskóla í New York . Hún er, að Chang og Halliday haldi því ranglega fram, að kínverski kommúnista flokkurinn hafi verið stofnaður í Shanghai 1920, en ekki 1921 . „Með þessum hætti geta þau leyft sér að álykta að Mao hafi ekki verið einn stofnmeðlima flokksins þar sem hann var þá ekki á staðnum,“ segir Geir .14 En heimildir Changs og Hallidays eru traustar, opinbert fréttabréf Kominterns og frásögn eins af erindrekum Kremlverja . Flokkurinn var stofnaður í ágúst 1920 . Maó var raunar í Shanghai 1920, en var farinn þaðan,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.