Ráðunautafundur - 20.02.1996, Síða 167

159
dag. Á hverjum tíma var leitast við að gefa hópunum sem sambærilegast hey að gæðum. Hey
var vigtað við gjafir og moð var einnig fjarlægt og vigtað, sömuleiðis slæðingur. Heysýni voru
tekin úr öllum rúllum. Ærnar í tilraunahópunum voru vigtaðar með um hálfs mánaðar millibili
og gefin stig fyrir hold (á kvarðanum 0-5).
Myndbandsupptökuvél var notuð til að rannsaka atferli kindanna. Vélin var tengd við
tölvu sem sá til þess að vélin tæki upp 10 sekúndna myndskeið með 15 mínútna millibili, eða
alls 96 myndskeið á sólarhring. Átta kindur (slembiúrtak) voru merktar og skráð hvort þær
væru við grindina þegar upptaka stóð yfir og einnig var talið hve margar kindur voru við
grindina hverju sinni. Þannig var fylgst með kindunum samfleytt í 4 sólarhringa.
Athugunin hófst formlega 13. desember og var haldið áfram í þeirri mynd sem lýst var
hér að framan þar til 17. janúar, en þá var tekin í notkun ný gjafagrind, sem var nokkuð endur-
bætt frá fyrri útgáfu, einkum með það að markmiði að draga úr heyslæðingi. Þá var jafnframt
nauðsynlegt að breyta nokkuð skiptingu ánna í hópa, vegna annarra tilrauna í húsunum. Að
öðru leyti var haft sama form á athuguninni áfram eins og að framan var lýst, nema hvað
aðeins voru 53 ær í hvorum flokki. Þessum samanburði á fóðrunaraðferðum var svo haldið
áfram til 4. maí, en eftir það fengu allar ærnar sambærilega fóðrun það sem eftir var
innistöðutímans.
Niðurstöður
Heyát ánna (1. tafla.). Á fyrra tímabilinu var ekki munur á heyáti ánna eftir tilrauna-
meðferðum. Meðalorkuinnihald heyjanna jafnaðist upp með að vera það sama hjá hópunum
svo að ærnar í báðum hópunum fengu um 0,59 f.fe/dag að meðaltali. Á seinna tímabilinu tókst
ekki jafnvel til með að velja samskonar hey í báða hópa. Niðurstöður efnagreininga sýna að
heyið sem grindarærnar fengu innihélt að meðaltali aðeins 0,40 f.fe/kg þe. en heyið sem
garðaærnar fengu var að meðaltali nokkuð skárra, eða með 0,46 f.fe/ kg þe. Álíka munur kom
fram í hrápróteininnihaldi heyjanna. Þurrefnisát ánna í grindarhópnum var einnig nokkru
minna en þeirra í garðahópnum, svo að garðaærnar fengu að meðaltali tæplega Qórðungi
minni orku en grindarærnar á tímabilinu.
Slœðingur (sjá 1. töflu) var allmikill hjá grindarhópnum, einkum þó á fyrra tímabilinu, en
minni á seinna tímabilinu sem fyrst og fremst má væntanlega rekja til þeirra breytinga sem
gerðar voru á grindinni, eins og áður kom fram. Slæðingur var hins vegar vart mælanlegur hjá
garðaánum, enda eru slæðigrindur í görðunum sem eiga að koma í veg fyrir slíkt. Garðaærnar