Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2016, Síða 39

38
Ýmislegt bendir hins vegar til þess að umræðan um loftslagsbreytingar
sé að breytast. Vandinn er meira í umræðunni10 og mörg öfl sem forðuðust
að nefna málefnið eða veittu jafnvel hópum sem töluðu gegn vísindalegri
þekkingu fjárhagslegan stuðning, finna sig nú knúin til þess að ræða vand-
ann. Í bandarísku samhengi má helst nefna Repúblikanaflokkinn og fyrir-
tæki sem framleiða og selja jarðefnaeldsneyti eða þróa farartæki sem brenna
slíku eldsneyti.11 Enn er þó misjafnt hversu mikil og einlæg athygli þessara
hópa er. Í því samhengi má benda á nýlegar ásakanir gagnvart bandaríska
olíufyrirtækinu Exxon Mobil um að hafa talað gegn betri vitund um lofts-
lagsbreytingar t.d. með því að tala niður fyrirhugaðar reglusetningar sem
gátu leitt til samdráttar í olíuvinnslu.12 Og þrátt fyrir að hér í framhaldinu
sé kosningaauglýsing Repúblikanans John McCain fyrir forsetakosning-
arnar árið 2008 greind sem tákn um aukna pólitíska umræðu um efnið hafa
dagsklukkan tifar: Upplýsing og afneitun í umræðu um loftslagsbreytingar“, Ritið
1/2011, bls. 91–136. Í erlendu samhengi má nefna bók Kari Marie Norgaard,
Living in Denial: Climate Change, Emotions, and Everyday Life, Cambridge: The
MIT Press, 2011. Auk þess má nefna ýmsar aðrar rannsóknir: Jeffrey Mazo,
„Climate Change: Strategies of Denial“, Survival: Global Politics and Strategy 55/4,
2013, bls. 41–49; Riley E. Dunlap, „Climate Change Skepticism and Denial: An
Introduction“, American Behavioral Scientist 57/6, 2013, bls. 691–698; Aaron M.
McCright og Riley E. Dunlap, „Cool dudes: The denial of climate change among
conservative white males in the United States“, Global Environmental Change 21,
2011, bls. 1163–1172.
10 Andreas Schmidt, Ana Ivanova og Mike S. Schäfer, „Media Attention for Climate
Change around the World: A Comparative Analysis of Newspaper Coverage in 27
Countries“, Global Environmental Change 23/5, 2013, bls. 1233–1248.
11 Um tilraunir þessara hópa til þess að gera loftslagsvísindi tortryggileg má lesa í
bók loftslagsvísindamannsins Michael E. Mann, The Hockey Stick and the Climate
Wars: Dispatches from the Front Lines, New York: Columbia University Press, 2012.
Einnig má benda á skrif blaðamannsins George Monbiot um þessa aðila sem hann
kýs að kalla afneitunariðnaðinn (e. the denial industry). George Monbiot, „Af-
neitunariðnaðurinn“, Ritið 2/2008, þýð. Ingibjörg E. Björnsdóttir, bls. 177–206.
Sjá einnig bók um hvernig afneitunariðnaðurinn hefur fengið vísindamenn á sitt
band, eftir Naomi Oreskes og Erik M. Conway, Merchants of Doubt: How a Handful
of Scientists Obscured the Truth on Issues from Tobacco Smoke to Global Warming, New
York: Bloomsbury Press, 2010. Þá má aftur benda á skrif Riley E. Dunlap og Aaron
M. McCright, „Challenging Climate Change: The Denial Countermovement“,
hér bls. 310–313.
12 Justin Gillis og Clifford Krauss, „Exxon Mobil Investigated for Possible Climate
Change Lies by New York Attorney General“, The New York Times, útgefið á vef 5.
nóvember 2015, síðast sótt 30. janúar 2016 af http://www.nytimes.com/2015/11/06/
science/exxon-mobil-under-investigation-in-new-york-over-climate-statements.
html.
MaGnúS ÖRn SiGuRðSSon