Skírnir - 01.09.2007, Page 61
skírnir 329‚Leirskáldunum á ekkji að vera vært‘
„Rí›a skulu rekk ar,
rá› um land biggja,
fólk djarf ir fir› ar
til fund ar sækja,
snar or› ir snillíng ar
a› stefnu sitja;
fljó› kjör in prú› menni
flíngsteín um á.“
(Jónas Hall gríms son 1843a).
At hygl is vert er a› ne› an máls í Fjölni fylgdi at huga semd, einnig í
bundnu máli, ort a› sögn Sveins Yngva Eg ils son ar „und ir ein hverj -
um nafn laus um er lend um hætti, hrynj and in ófrjáls og hneppt í
rím“ (1999:77). Í flessu kvæ›i, sem er bæ›i án tit ils og ótíma sett,
kve› ur vi› nokk u› ann an tón en í Al flingi hinu n‡ja. Kvæ› i› hefst
me› afar írónískri til vís un í bo› skap kon ungs — „Drott inn gaf og
hann drott inn tók, / drott ins nafn lof a› sje“ (Jónas Hall gríms son
1843b), en í henni má glitta í sár von brig›i Jónas ar og fé laga hans
me› til skip un arfa kóngs ins um end an lega til hög un Al fling is frá flví
í mars 1843. fia› sem erg›i flá fé laga hva› mest var hvort tveggja a›
nú var gert rá› fyrir flví a› fling i› yr›i hald i› í Reykja vík en ekki
á hin um forna og helga fling sta›, fiing völl um, eins og kon ung ur
haf›i gert rá› fyr ir í fyrri al fling istil skip un sinni, og a› kosn inga -
rétt ur inn og kjör gengi til Al fling is var nú flrengt mun meira en fleir
kolleg ar höf›u von ast til. Beiskja Jónas ar í kvæ› inu beind ist fló
ekki a› al lega a› Krist jáni sjálf um, enda ger›i skáld i› sér fulla grein
fyr ir flví a› kon ung ur ré› í raun litlu um ákvar› an ir af flessu tagi.
Skot spónn hans var fyrst og fremst emb ætt is manna stétt in á Ís -
landi, flví a› al fling is regl urn ar voru a› mestu frá henni komn ar —
á grund velli til lagna til kon ungs um til hög un Al fling is sem sam -
flykkt ar höf›u ver i› á fundi æ›stu emb ætt is manna lands ins í
Reykja vík sum ar i› 1841 (Um skip un al fling is 1841). Höf› in gj arn -
ir fá flví kald ar kve›j ur í ne› an máls kvæ›i Jónas ar:
Og lif›i vel — og lízt fla› sje
lög legt verk, fló a› 14 manns
fljó› ina mína hneppi í hlje;
hún á a› vera flrælafans,