Skírnir - 01.09.2007, Síða 173

tilviljunin 441skírnir
og hún kom heim hringdi sím inn og Dan sag›i: „Halló Ann! Af
ein hverj um ástæ› um hef ég ver i› a› hugsa um flig í all an dag, svo
a› mig lang a›i a› heyra hvern ig flú hef› ir fla›.“25
Fleiri hafa tek i› eft ir flví hvern ig sömu hug mynd ir vir› ast
stund um spretta upp í ólík um höf› um á sama tíma; Andri Snær
Magna son nefn ir skemmti leg dæmi um fla› í Drauma landi sínu.26
Eins og Andri Snær drep ur á hef ur Vil borg Dag bjarts dótt ir sagt
frá flví hva› ger› ist fleg ar hún fékk hug mynd a› ljó›i en gaf sér
ekki tíma til a› yrkja fla›; hug mynd in flaug til Matth í as ar Jo hann -
es sen sem not a›i hana í ljó›. En fla› er ekki til vilj un, seg ir Vil borg
mér, fla› ligg ur í sam vit und inni.
Ekki neita ég flví; sjálf sagt er fla› eng in til vilj un a› tvö sam -
tíma skáld sem yrkja á sama tungu máli í sömu borg fái sömu hug -
mynd ir. En dulsál fræ› ing ar, sem halda a› til vilj an ir af flessu tagi
ein skor› ist vi› hugs ana tengsl á milli ein stak linga, gætu haft gott af
a› kynn ast flví hve und ar lega til vilj ana ke›j um get ur sleg i› sam an
yfir ár og ald ir. fiannig er fla› oft me› sögu leg fræ›i a› flau eru
fall in til fless a› víkka sjón deild ar hring fólks.
Me› mynd hverf ing una um tvær or saka ke›j ur í huga má segja a›
fræ›i menn sem láta til vilj un ar kennd tengsl lei›a sig af vega stökkvi á
milli or saka ke›j anna um lei› og fleim slær sam an. Me› al mestu snill -
inga í fleirri list á Ís landi tel ég Bar›a Gu› munds son, sagn fræ› ing,
fljó› skjala vör› og al fling is mann, sér stak lega í kenn ingu sinni um a›
land náms menn Ís lands hafi ver i› af sér stök um kyn flætti, Her úl um.
fia› er af Her úl um a› segja a› fleir bi›u ósig ur fyr ir Lang bör› um
su› ur í Dónár lönd um um 500 e.Kr., og gríski sagna rit ar inn
Prokopi os seg ir a› hluti fleirra hafi flust til Nor› ur landa. Bar›i held -
ur áfram fla› an, gisk ar á a› fleir hafi eink um sest a› í Sví fljó› og
Dan mörku, bland ast Dön um og eft ir fla› ver i› kall a› ir Hálf dan ir.
Sí› an hafi fleir flust á vest ur strönd Nor egs nokkrum manns öldr um
á›ur en Har ald ur kon ung ur hárfagri tók a› brjóta land i› und ir sig,
or› i› höf u› and stæ› ing ar Har alds, ney›st til a› fl‡ja land fleg ar
hann sigr a›i og or› i› uppi sta› an í land náms bygg› Ís lands.
25 Hopcke 1997: 3–4.
26 Andri Snær Magna son 2006:17–27.