Skírnir - 01.09.2007, Page 251
bæj ar í bú› slær hún tvær flug ur í einu höggi, kynn ist vanda heim il is lausra
og afl ar tekna. Og svo flytja flrjár kon ur og eitt stúlku barn inná heim il i›
og Gísella kemst fljót lega a› flví a› sam bú› in vi› flær er ekki eins ein föld
og hún haf›i ætl a›.
Svi›s mynd verks ins er stór borg en flar búa auk inn fæddra fjöldi inn -
flytj enda. Kon urn ar sem flytja inn til Gísellu eru all ar komn ar af inn flytj -
end um e›a eru inn flytj end ur og flarme› er ekki erfitt a› sjá hvert vi› -
fangs efni sög unn ar er. Au› ur ít rek ar svo sam lík ing una me› flví a› nefna
inn fædda land nema og vísa stö›ugt til ‚gamla lands ins‘ í or› ræ›u inn -
flytj end anna sem hún kall a› ‚a› komu fólk‘ og flannig minn ir hún á a›
flest öll erum vi› ein kon ar inn flytj end ur — höf um bara búi› mis lengi á
sta›n um — og a› inn flytj end ur eiga sér sitt land og upp runa, sjálfs mynd
fleirra ein angr ast ekki vi› a› vera ‚a› komu fólk‘.
Sag an hefst á l‡s ingu á fyrsta fundi kvenn anna fimm, fleg ar Gísella
set ur fram hús regl urn ar en flær snú ast um a› leigj end urn ir ver›i a› laga
sig a› hátt um Gísellu og a› hún hef ur alltaf sí› asta or› i› fleg ar kem ur a›
hús rekstri og ákvar› ana töku. Um fletta rís svo stö› ug ur ágrein ing ur, flví
all ar hafa kon urn ar ólíka hætti og si›i, sem a› auki eru alló lík ir hátt um og
si› um hinn ar rá› ríku Gísellu.
Me› til liti til alls flessa er au› velt a› s‡na framá a› Trygg› ar pant ur er
dæmi saga um sam skipti inn flytj enda vi› heima menn, e›a rétt ara sagt,
dæmi saga um vi› horf og fram komu heima manna vi› inn flytj end ur flví
fla› er Gísella sem er a› al sögu hetj an og sjón ar horn sög unn ar er næst um
ein göngu henn ar.
fietta er hinn aug ljósi bo› skap ur verks ins, en fló er alltaf vara samt a›
tapa sér í flví a› al hæfa um inn tak dæmi sagna, dæmisög ur eru ekki endi -
lega all ar flar sem flær eru sé› ar. fia› væri au› velt a› nálg ast skáld sög una
út frá femínísku sjón ar horni, svona álíka og ég túlka of an greinda senu úr
Glóru lausri. Heim il i› hef ur löng um ver i› vett vang ur kon unn ar og
Trygg› ar pant má fylli lega túlka sem átök um fla› svæ›i, átök sem a›
flessu sinni eru ekki sett í ein falt og of ur kunn ug legt kynja sam hengi held -
ur í öllu frum legra sam hengi átaka milli ólíkra kvenna sem hver og ein
hafa sína eig in hug mynd um heim ili og ólík ar flarf ir inn an fless. Slík túlk -
un b‡› ur uppá ‡msa mögu leika, allt frá sál grein ingu (heim il i› sem tákn
sjálfs ins) til fræ›i legra vanga veltna um e›l is hyggju og mó› ur hlut verk
kon unn ar en eitt af átaka mál um verks ins er einmitt stúlku barn i› sem
Gísella hrífst mjög af. Hún sæk ir í fé lags skap barns ins og gle›st mjög
fleg ar henni tekst a› la›a stelpuna a› sér og svo fylgja óhjá kvæmi leg ar
vanga velt ur um mó› ur e›li kvenna og fla› val Gísellu a› eign ast ekki
börn. fiannig má greina mjög aug ljósa flræ›i e›l is hyggju — all ar kon ur
flrá innst inni a› eign ast börn, fla› kling ir í eggja stokk un um — en eins og
svo margt ann a› er flessi um ræ›a sett fram á flann hátt a› fla› er erfitt a›
af grei›a hana á einn veg frek ar en ann an.
heimilið og heimurinn 519skírnir