Skírnir - 01.09.2007, Page 276

11 fiessi til vitn un og um fjöll un in um eft ir sjána eft ir hinni brotna tákni um heil -
steypta heims mynd er feng in úr bók Um berto Galim berti: La terra senza il
male, Jung dal inconscio al sim bolo, Mila no 1994, bls. 13.
skírnir544 ólafur gíslason
Inn sigl i› á flil fari hval fang ar ans er eins og merki í upp hafi
mynd ar inn ar, en um lei› og fla› er rof i› og flver band i› skor i› úr
flví upp hefst ferli sem vi› sjá um ekki fyr ir end ann á en höf um fló
hug bo› um. Inn sigl i› er or› i› a› tákni. fietta al kem iska frum efni
hef ur margræ›a merk ingu og vís ar yfir í a›ra til vist, hand an veru
sem sí› an reyn ist vera end ur fæ› ing M og B í líki hvala.
Um lei› er gagn legt a› hafa í huga merk ing ar fræ›i leg an upp -
runa or›s ins sym bol sem í flest um tungu mál um er not a› um tákn.
Gríska or› i› σνμ-βάλλειν (sym-ball ein) merk ir upp runa lega fla›
sem teng ir sam an, rétt eins og δια-βάλλειη (dia-ball ein) merk ir
fla› sem grein ir í sund ur e›a slít ur í sund ur. Or› in sym bólsk ur og
día bólsk ur eru dreg in af fless um grísku or› um.
Göm ul aust ur lensk speki seg ir a› „jör› in beri okk ur og him -
inn inn sk‡li okk ur“11. Sam kvæmt flessu er ma› ur inn mitt á milli
og teng ir sam an fless ar tvær and stæ› ur, himinn og jörð sem míkró -
hosmos, og er flannig tákn full kom ins jafn væg is him ins og jar› ar.
fieg ar fletta jafn vægi er slit i› í sund ur (dia-ball ein), til dæm is me›
heims mynda fræ› um nú tíma vís inda, flá er ma› ur inn ekki leng ur
heima hjá sér á jör› inni me› sam bæri leg um hætti, hann teng ir ekki
leng ur sam an him in og jör›, hann er or› inn vi› skila vi› fla› sem
á›ur var eitt, heilt en margrætt; rétt eins og fram andi gest ur á
ókunnri strönd hef ur hann ekki leng ur fasta jör› til a› standa á e›a
him in til a› sk‡la sér me›. Ma› ur inn var einu sinni him inn og jör›
(sbr. stjörnu spek ina). Merk ing ar fræ›i lega geng ur fla› ekki upp
sam kvæmt okk ar rök hyggju, him inn er bara him inn og jör› er bara
jör›. Á okk ar tím um hef ur ma› ur inn ver i› greind ur ni› ur í frum -
efni sín og erf›a vísa en hef ur ekki leng ur heila og óbrotna mynd af
sjálf um sér sem hluta af heild ar mynd nátt úr unn ar. fia› er sökn u› -
ur eft ir hinni upp runa legu teng ingu og hinni margræ›u merk ingu
sem kall ar á mynd un n‡rra tákna, tákna sem geta tengt okk ur vi›
horfna Para dís e›a land i› sem er hand an gó›s og ills.
fia› er flessi flrá og flessi nau› syn sem ligg ur til grund vall ar
tákn mál inu í sög un um fjór um, sam ein ing tveggja sálna og sam ein -