Skírnir - 01.04.2003, Side 16

10
EYSTEINN ÞORVALDSSON
SKÍRNIR
Að líkindum er þetta ort um sama leyti og ljóðin í Farvegum. Ef
til vill hefur skáldið kosið að birta það ekki vegna afbrýðiseminn-
ar - sem hér er þó ekki í garð mannlegs keppinautar. Ljóðið lýsir
ástarþrá, ófullnægðri löngun. Afbrýðisemi er hvergi að finna í
ljóðum Stefáns nema kannski í Glugginn snýr í nordur? Hugsun
hans um fallvelti ástarinnar er hafin yfir alla vanstillingu og tján-
ingin í samræmi við það.
Úr sköpunarsögu
Mjög fá merki hafa varðveist um þá nákvæmni og fágun sem Stef-
án Hörður beitti við yrkingar sínar. Við höfum vissulega fyrir
augum þær breytingar sem hann gerði á ljóðum í tveimur fyrstu
bókum sínum í 2. útgáfu þeirra. Ljóðum hinna bókanna hreyfði
hann ekki við í heildarútgáfunni árið 2000. Hann varðveitti ein-
ungis handrit hinna seinni bóka sinna, öll handskrifuð. Tvö dæmi
af eftirlátnum blöðum hans varpa þó nokkru ljósi á sköpunarsögu
ljóða.
Ljóðið Festingarhátíð (Yfir heiðan morgun) heitir í drögum
skáldsins Frónska II og er þannig tengt ljóðinu Frónska í sömu
bók. Bæði fjalla þessi háðkvæði um sýndarmennsku og hroka, um
frónskan fánahátt, svo að notað sé orðfæri úr ljóðinu. En Festing-
arhátíð hefur í drögunum upphafserindi sem ekki var prentað. Þar
er vikið með skopi að hinu gamalkunna andófi gegn formbylting-
unni svokölluðu. Þetta erindi er prýðilega myndrænt:
Það er talið hollt
góðskáldum
að styðjast við
þrífót og rímstaf,
kvað þá síður hætt
við skrokkskjóðum
á svellglottum.
Varla er vafi á því að þau skáld, sem ekki hlýddu þessum ráðum,
skyldu hengjast á lögkróka við hanagal ásamt öðru hyski, svo sem
5 Sjá viðtal Einars Braga við Stefán Hörð. Birtingur, 1.-2. hefti 1959, bls. 7.