Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.2009, Page 29

Tímarit Máls og menningar - 01.06.2009, Page 29
TMM 2009 · 2 29 Henry David Thoreau Borgaraleg óhlýðni Thoreau flutti þessa ritgerð fyrst sem fyrirlestur í The Concord Lyceum í janúar 1848 og bar sá lestur titilinn “On the Relation of the Individual to the State“. Í maí árið eftir birtist hann svo í tímaritinu Aesthetic Papers sem Elizabeth Peabody gaf út undir fyrirsögninni „Resistance to Civil Government“. Núverandi titill, „Civil Disobedience“, var ekki notaður fyrr en að Thoreau látnum árið 1866 í bók hans A Yankee in Canada, with Anti-Slavery and Reform Papers, en hefur verið notaður síðan. Munurinn á þessum tveimur fyrstu útgáfum er næsta lítill, aðallega greinar- merki og hástafir, en gera má ráð fyrir að Thoreau hafi sjálfur leiðrétt fyrri útgáf- una og því réttara að nota þá seinni – þýðandi. Ég tek heils hugar undir einkunnarorðin: „Sú stjórn er best sem stjórnar minnst“1, og ég vildi gjarna sjá þeim framfylgt hratt og markvisst. Ef það væri gert kæmi að því sem ég er líka sammála: „Sú stjórn er best sem stjórnar alls ekki“ og þegar menn verða undir það búnir koma þeir slíkri stjórn á laggirnar. Ríkisstjórn er í besta falli hagkvæm en flestar stjórn- ir eru oftast, og allar stjórnir eru einhvern tíma, óhentugar. Mótbárur sem komið hafa fram gegn fastaher, og þær eru margar og mikilsverðar og eiga það skilið að ná fram að ganga, er þegar allt kemur til alls líka hægt að setja fram gegn fastri ríkisstjórn. Fastaherinn er í raun ekkert annað en armur fastrar ríkisstjórnar. Ríkisstjórnin sjálf er ekki annað en aðferð sem þjóðin hefur valið til að koma fram vilja sínum og alveg jafn líklegt að henni sé misbeitt og hún skrumskæld áður en þjóðin geti beitt henni. Lítið á Mexíkóstríðið sem nú geisar2, verk tiltölulega fárra einstaklinga sem nota fastskipað ríkisvald sér til framdráttar því upp- haflega hefði þjóðin ekki fallist á þessar aðgerðir. Núverandi ríkisstjórn Bandaríkjanna: hvað er hún annað en hefð, og ekki ýkja gömul, sem leitast við að skila sér óskaddaðri til komandi kyn- slóða þótt sífellt kvarnist úr heiðarleika hennar? Hún hefur ekki til að bera lífskraft einstaklingsins því einn maður getur sveigt hana undir vilja sinn. Hún er einhvers konar trébyssa fyrir þjóðina. En hún er engu TMM_2_2009.indd 29 5/26/09 10:53:23 AM
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.