Tímarit Máls og menningar - 01.09.2017, Síða 12

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
12 TMM 2017 · 3
hafði ég kynnst manninum mínum sem var við nám í Þýskalandi og ég
endaði hjá honum í Göttingen í þáverandi Vestur Þýskalandi. Þar bjuggum
við í sjö ár og ég eignaðist báða drengina.
Ég lærði þýsku en lítið varð úr formlegu námi með tvö lítil börn og mann í
doktorsnámi en ég las og skrifaði og lauk B.A. prófi í dönsku og þýsku þegar
við komum heim. Þá höfðum við líka búið í Noregi. Seinna fór ég í Leiðsögu-
skóla Íslands og vann grimmt við leiðsögn nokkur sumur.
Hvenær vildirðu verða rithöfundur?
Ég var alltaf að búa til sögur og skrifa en einbeitti mér ekki gagngert að
ritstörfum fyrr en ég bjó upp á Skaga með eiginmann, þrjá krakka og gamal-
menni á heimilinu. Þá var Iðunn systir byrjuð að gefa út barnabækur og ég
ákvað að prófa líka að skrifa. Sennilega hefði ekki orðið neitt úr neinu hefði
ég ekki unnið Íslensku barnabókaverðlaunin fyrir Franskbrauð með sultu.
***
Viltu lýsa í fáum orðum hvernig fyrstu sautján ár þessarar aldar birtast þér?
Árin í byrjun aldarinnar voru að mörgu leyti uppgangsár en hrunið er
það fyrsta sem kemur upp í hugann – hrunið breytti miklu en hefði þurft að
breyta fleiru í hugarfari okkar. Vonandi á sú breyting eftir að gerast.
En síðasta öld – tilfinning þín fyrir henni?
Mig hefur oft dreymt um að komast í tímavél og staldra við hér og hvar,
það er svo margt sem hefði verið gaman að líta augum. Öldin var spennandi
en kannski er það bara rómantík okkar sem heima sitjum. Það var ekkert
rómantískt við stríðin sem voru háð og við lesum um sem sögur. En samt. Ég
hefði viljað vera í Berlín á milli stríða og vildi hafa haft hugrekki til að dvelja
í Moskvu og fleiri Austantjaldslöndum fyrir hrun Járntjaldsins.
Hefur eitt tímabil mótað þig betur en önnur?
Óneitanlega detta manni fyrst í hug breytingarnar sem kenndar eru við
árið 1968. Þótt ég sé ekki skilgetið afkvæmi 68-kynslóðar mótaðist ég af
henni. Hún breytti svo mörgum viðhorfum og hugsanaganginum í sam-
félaginu. Núna mörgum árum seinna kristallast enn fyrir mér hvað stórt
heljarstökk var tekið á þessum tíma.
Og nú er ef til vill stokkið til baka eða hvað?
Já, ég er ekki frá því. Ég lýsi stundum eftir hugsjónum: hvað varð af hug-
sjónunum? Við erum komin á bólakaf í græðgissamfélagi kapítalismans.
Viðsnúningurinn gerist vonandi en varla fyrr en eftir minn dag.