Tímarit Máls og menningar - 01.09.2017, Síða 14

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
14 TMM 2017 · 3
Hverjir eru kostir þínir?
Þú verður að spyrja einhvern annan en mig – ég reyni að vera heiðarleg og
ganga hreint til verks.
Hvað metur þú minnst í eigin fari?
Mér leiðist ef ég breytist í gömlu Grundar Helgu, stekk upp og reiðist en
það er sjaldan núorðið.
Hvað finnst þér skemmtilegast að gera?
Mér finnst afskaplega gaman að skrifa. Í bili þykir mér það skemmtilegast.
Hver er hugmynd þín um (fullkomna) hamingju?
Fullkomin hamingja er ekki til. Hamingjan býr í okkur sjálfum. Hún er
innra með okkur og við þurfum að rækta hana. Það gleymist oft í amstri
dagsins.
Hver er uppáhaldsliturinn þinn og -blóm?
Uppáhaldslitur minn er gulur afþví það er svo mikil sól í honum og von.
Gullhnappur var í garðinum heima þegar ég var að alast upp – ég held mest
upp á hann.
Uppáhaldsfugl?
Lóan.
Hlustarðu á tónlist þegar þú skrifar?
Oft.
Hvaða tónlist?
Nánast eingöngu klassíska eftir gömlu tónskáldin, ég er lítið fyrir nútíma-
tónlist.
Uppáhaldstónlist?
Ég hef gaman af píanókonsertum, kirkjutónlist og fallegum selló- og fiðlu-
leik.
Uppáhaldsflík?
Gamli skírnarkjóllinn minn. Mamma saumaði hann á mig 1947. Hann er
með bleiku undirlagi og hvítu tjulli. Hann var svo fallegur að hálfur Seyðis-
fjörður var skírður í honum, yngri bræður mínir, stelpur og strákar. Þá var
nú ekki verið að hengja sig í bleikt og blátt! Núna eru barnabörnin skírð í
honum. Síðastur Haukur Víðis Sigguson. Strákur – ekkert mál!