Tímarit Máls og menningar - 01.09.2017, Síða 45

K l u k k a I n d ó n e s í u
TMM 2017 · 3 45
fnykur“ heitir saga sem rúmast öll í einni málsgrein og er mjög athyglisverð
stíllega séð. Þar er fjallað um fnyk sem leggur af rotnandi líkum eftir fjölda-
morð á kommúnistum og átján árum síðar eftir fjöldamorð á glæpamönnum.
Líkin eru látin liggja út um allt og á meðan maðkar og rándýr gæða sér á þeim
heldur fólk áfram að njóta ásta eins og ekkert hafi í skorist. Texti sögunnar
er vel læsilegur þó að hann sé allur í einni málsgrein og hluta átakanlegrar
merkingarinnar er miðlað í gegnum stílinn. Smásögurnar eru sem sagt marg-
breytilegar að gerð og efni og sumpart frumlegri en skáldsögurnar sem hér
hafa verið teknar til umræðu.
Af ofangreindum verkum að dæma er Eka Kurniawan höfundur sem fær
snjallar og áhugaverðar hugmyndir og tekst oft vel að vinna úr þeim. Hann
getur skrifað á léttleikandi hátt um alls konar viðfangsefni og á ýmis stíl-
brögð í handraðanum. Áhrifin frá töfraraunsæinu eru tvinnuð á áhrifaríkan
hátt saman við indónesíska menningararfleifð; hvort tveggja fær að njóta
sín í sögum hans og eiga býsna raunsæisleg samskipti við veruleikann. Hans
mesta verk til þessa, Fegurð er sár, veitir magnaða innsýn í örlög þessarar
stóru þjóðar í Suðaustur-Asíu, maður fær hremmingar Indónesa í fangið
með draugum og forynjum fortíðar jafnt sem holdsins fýsnum mennskra
manna svo úr verður merkingarríkt verk og eftirminnilegt þar sem grótesk
kímni bæði kryddar og kryfur. Þekking á sögu þjóðarinnar getur opnað fleiri
matarholur fyrir lesanda en er samt ekki nauðsyn, svo ljóslifandi er frásögnin
ein og sér.