Milli mála - 2018, Blaðsíða 38

Milli mála - 2018, Blaðsíða 38
LA POLITIQUE DE NEUTRALITÉ 38 Milli mála 10/2018 En tant que personnage central de la pièce, Sihanouk cultive le lien entre le passé et le présent autant qu’il garantit les conditions nécessaires au renouveau de son pays. L’Histoire terrible… adopte la structure d’une tragédie shakespearienne, avec le protagoniste principal personnifiant le Cambodge dans sa lutte contre des ac- teurs internes et externes qui – poussés par des volontés impériales, nationales ou totalitaires – prétendent à jouer un rôle dans le destin du pays. Le thème central de la pièce repose sur la tension entre le traditionalisme et la modernisation, entre le nationalisme et l’impé- rialisme, et aussi entre la territorialité et l’exil. Sihanouk est dépeint comme un gardien de la souveraineté et des traditions du Cambodge contre certains prédateurs étrangers motivés par des inimitiés his- toriques, des desseins impériaux ou des idéologies totalitaires. Tel qu’il est représenté dans la pièce, Sihanouk donne l’impression d’avoir été un dirigeant égocentrique et sentimental qui gagne en dignité au fur et à mesure qu’il perd en statut politique. Sihanouk y décrit de la façon suivante la neutralité qu’il prétend adopter : « Ma neutralité sera Neutre, extrême et exemplaire » (p. 41). Du fait qu’il cherche à neutraliser ses ennemis internes et externes en se taillant un espace politique à mi-chemin entre deux extrêmes, il est un per- sonnage simultanément sympathique et tragique – il ne gouverne ni trop à droite, ni trop à gauche dans sa politique intérieure et ne se tient ni trop près de l’Occident capitaliste, ni trop près de l’Est communiste dans sa politique extérieure6. Dans la langue symbo- lique de la pièce : Sihanouk est là, le Cambodge existe ! Nous sommes là, à la pointe de la grande Asie ! Vous voyez ? Là ! Le fer de lance de la neutralité, l’étendard blanc, ni bleu ni rouge ; le glorieux havre de toutes les fiertés, cet autre Éden, cette moitié de paradis, c’est nous. (p. 57) 6 La façon dont Hélène Cixous joue avec les mots « neutre » et « neutralité » dans la pièce fait réfé- rence à sa pensée poétique dans son livre Neutre (première édition Grasset, 1972) : « De même que l’un n’est pas sans l’autre, l’un ne peut être pensé sans l’autre », Neutre, Paris : Des femmes, 1998, p. 20. Le « neutre », comme l’étymologie du mot le précise, c’est ni l’un ni l’autre. C’est l’entre, l’innommable, l’insaisissable. « Neutre » trace aussi, comme l’écrit Eberhard Gruber, « le chemin pour la charis, la joie de tous, du chœur […] enthousiasme commémoratif ». Eberhard Gruber, « Quant au neutre », dans Mireille Calle-Gruber (éd.), Du Féminin, Sainte-Foy (Québec) : Le Griffon d’argile, 1992, p. 52.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182

x

Milli mála

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Milli mála
https://timarit.is/publication/1074

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.