Milli mála - 2018, Blaðsíða 144

STÖÐVARSTJÓRINN
144 Milli mála 10/2018
fá að horfa á hana aðeins lengur. Það var sama hversu reiður ein-
hver herramaðurinn var, þá róaðist hann í návist hennar og gaf sig
náðarsamlegast á tal við mig. Hugsið yður, herra: hraðpóstar og sér-
legir sendiboðar gáfu sér jafnvel tíma til að ræða við hana í heilan
hálftíma. Hún sá um allt húshaldið, að þrífa, elda og allt sem gera
þurfti. En ég, gamli vitleysingurinn, þreyttist ekki á því að horfa á
hana og dást að henni: Elskaði ég Dúnju mína ekki nóg, hlúði ég
ekki nógu vel að barninu mínu, leið henni ekki vel? En nei, það
er ekki hægt að sneiða hjá ógæfunni; það sem örlögin hafa ákveðið
verður ekki umflúið.
Nú fór hann að segja mér í smáatriðum frá sorgum sínum. Eitt
vetrarkvöld fyrir þremur árum, þegar stöðvarstjórinn var að línu-
strika nýja pantanabók, en dóttir hans sat handan við skilrúmið
og var að sauma kjól, renndi þríeyki í hlað. Ferðalangur með tsjer-
kessahúfu6, í hermannafrakka og vafinn í sjal, kom inn í herbergið
og heimtaði hesta, en engir voru á lausu. Við þessar fréttir gerði
ferðalangurinn sig líklegan til að hækka róminn og lyfta svipunni
en Dúnja, sem var orðin vön svona uppákomum, kom hlaupandi
fram fyrir skilrúmið og spurði ferðamanninn blíðlega hvort honum
þóknaðist ekki að fá eitthvað að snæða? Nærvera Dúnju hafði sín
vanalegu áhrif. Reiði ferðalangsins hjaðnaði; hann samþykkti að
bíða eftir hestum og pantaði kvöldmat. Þegar hann hafði tekið
ofan blauta og þvælda loðhúfuna, vafið af sér sjalið og svipt sér
úr frakkanum, kom í ljós að hér var á ferð ungur og spengilegur
húsari7 með snöggt svart yfirvaraskegg. Hann kom sér þægilega
fyrir hjá stöðvarstjóranum og fór að spjalla glaðlega við hann og
dóttur hans. Kvöldverður var borinn fram. Á meðan var komið með
hesta og stöðvarstjórinn skipaði að þeir skyldu þegar í stað spenntir
fyrir sleða ferðalangsins án þess að fá fóður. Þegar hann sneri aftur
inn kom hann að unga manninum liggjandi nær meðvitundar-
lausum á bekknum; honum hafði farið að líða illa, hann var með
höfuðverk, og gat engan veginn haldið ferðinni áfram. Hvað var til
6 Stór loðhúfa. Tsjerkessar eru þjóð í Norður-Kákasus.
7 Húsari (rússn. гусар) var liðsmaður í léttvopnuðu riddaraliði sem ekki var hluti af fastaher við-
komandi lands og á uppruna að rekja til Ungverjalands á 15. öld. Húsarar sinntu sérstökum
verkefnum, t.d. eftirliti og landamæravörslu. Klæðnaður þeirra þótti glæsilegur og þeir voru
þekktir fyrir fjörugt skemmtanalíf.