Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1937, Page 17
15
að þessar sóttvarnir hafi komið að góðu gagni í þetta sinn, enda kost-
uðu þær mikið og ollu mörgum óþægindum.
Norðfj. Kvefsótt eða sóttir viðloðandi allt xirið. Sljákkaði litils
háttar um miðsumarið og fram á haustið, en tók aftur til óspilltra
málanna með vetrinum. Kvefið að jafnaði þungt með talsverðum hita,
en fylgikvillar fáir. 13 sjúklingar fengu otit. media supp., en margir
cntarrhalis. Það hvimleiðasta við kvefsóttina, einkum fyrri hluta árs-
ins, var það, hve mönnum var gjarnt að fá kvefið aftur, annaðhvort
nýbötnuðum eða ofan í gamla kvefið, og það hvað eftir annað.
Fáskrúðsfj. Gekk talsvert á árinu eins og vanalega. í maí hefst
kvefsótt, sem gekk stöðugt í mai, júní og júlí, en dró xir henni i
ágúst. í september breiddist hún lit aftur þann mánuð. I desember
kom kvefsótt enn á ný og hélzt frarn yfir áramót. Talsverður hiti
fylgdi og slæmska í hálsi og eyrum. 1 maður dó lir lungnabólgu.
Berufj. Byrjaði að ganga rétt fyrir áramót 36—37 og virðist varla
vera útrokin enn þá. Kvefsótt þessi líktist að mörgu leyti inflúenzu,
nema hvað hún gekk hægt yfir. T. d. byrjaði hún í Breiðdal um ára-
mótin og gekk þar fram á sumar, en tók þó ekki öll heimili. Hér á
Djúpavogi byi’jaði hún að ganga snemma í vor og gekk hér þangað
til í ágúst. Urn miðsumar kom hún í Álftafjörð og er tæplega rokin
þaðan enn þá. En ég tel þetta sömu sóttina vegna þess, að hiin hefir
alls staðar hagað sér eins. Margir hafa fengið háan hita og slæma
bronchitis, nokkrir lungnabólgu, og mjög margir hafa fengið otitis,
og um tíma í sumar mátti segja, að helmingur þorpsbúa væri hálf-
heyrnarlaus. Þá hafa nokkrir fengið angina og sinuitis. Kvefsótt þessi
var langvinn og þrálát í mörgum, og lágu sumir þrisvar í henni.
Hornafj. Kvefsótt sú, sem gekk fyrri helming ársins og' vel það, er
sii jafnillkynjaðasta, sem ég hefi kynnzt. Margir vildu líka kalla hana
inflúenzu, en ekki sá ég neina skynsamlega ástæðu til þess. Fyrst og
frernst var ekki lcunnugt um inflúenzu neins staðar í náixiunda við
okkur, og' svo hagaði hún sér í flestu ólíkt inflúenzu. Hxín breiddist
mjög hægt xít, komst t. d. ekki í Suðixrsveit fyrr en undir haust.
Fæstir fengu hita að ráði, aðeins þráláta bronchitis, sem engan enda
virtist ætla að taka. Sumir fengu þó einnig hita, sjaldan tiáan, en
þrálátan, frá 1—3 vikur, og voru mjög lengi að ná sér. Hins vegar
mátti það merkilegt heita, að svo til enginn fékk lungnabólgu, sem
orð væiá á gerandi, og' engum varð veikin að bana.
Siðu. Faraldur í jxiní, vægur, og svo hið venjulega haustkvef.
Mýrdals. Allþung i okt., og nóvember.
Vestmannaeijja. Svipað og' undanfaián ár.
liangár. Alltaf einhvers staðar slæðingur af kvefi. Þetla ár bar þó
tiltölulega lítið á þungu kvefi.
Eyrarbakka. Alltaf nokkuð á ferli, mest í júní og júlí og svo aftur
í desenxber. Sóttin gat talizt þyngri en í meðallagi.
Grimsnes. Vond kvefsótt harst hingað i marz samtímis inflúenz-
unni, og var oft erfitt að greina þar á milli.
Keflavikur. Kvef, allþungt og þrálátt, gekk fyrstu mánuði ársins
og líktist inflúenzu. Höfuðverkir og beinverkir, jafnvel augnaþroti,
þrálátur hósti.