Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1956, Qupperneq 174

1956
— 172 —
líka mátt heita ófær hestum. Nokkr-
um dögum seinna eöa 1. febrúar
hringdi héraðslækirinn á Hólmavík
til mín og kvaðst myndi flytja mann
með mjög slæma botnlangabólgu til
Hvammstanga og senda mér þaðan
með bíl. Síðar um daginn sendi hann
mér loftskeyti frá bátnum, sem þá var
kominn miðja leið, og bað mig að
koma til Hvammstanga og skera mann-
inn þar, þvi að hann treysti honum
ekki lengra. Var þá komin asahláka
og afspyrnuveður, svo að atvinnubíl-
stjórar hér töldu ófært vestur, en
Sveinn Ásmundsson byggingameistari,
sein er vaskur maður og átti stóran
jeppabíl, kvaðst ekki vilja skorast
undan ferðinni og lagði af stað með
yfirhjúkrunarkonuna ásamt mér og
nauðsynlegum útbúnaði til uppskurð-
ar, því að þá mun engin hjúkrunar-
kona hafa verið á Hvammstanga og
héraðslæknir þar veðurtepptur vestur
í Bæjarhreppi. Flughált var á vegin-
um, viða fossaði yfir hann vatnið, en
veðurhæð svo mikil, að jeppar fuku
út af honum og 11 simastaurar brotn-
uðu milli Blöduóss og Hvammstanga.
Hékk einn i símaþráðunum yfir veg-
inn, en okkur tókst að lyfta honum
það mikið, að hægt væri að smeygja
bílnum undir hann og símaflækjuna.
Vestur í Línakradal lentum við út af
veginum, gengum til næsta bæjar og
fengum þar hjálp til að draga bilinn
aftur upp á veginn. Stóð það nokkuð
á endum, að báturinn komst til
Hvammstanga við illan leik likt og
við, og skárum við Magnús Ásmunds-
son læknir manninn upp um nóttina.
Um morguninn var veðrinu farið að
slota, og hélt ég þá heim, en öll fönn-
in, sem verið hafði versta samgöngu-
hindrun í nær 2 mánuði, hafði horfið
á einum sólarhring.
Hofsós. Allar ferðirnar, utan ein,
farnar í bíl. Samgöngur um héraðið
svipaðar og áður, nema hvað snjóbíll
sá, sem keyptur var í Fljótin fyrir
nokkrum árum, var ónothæfur allt
árið.
Akureyrar. Verulega hefur dregið
úr sveitaferðum lækna, siðan hin nýju
fúkalyf komu til sögunnar, en þó er
alltaf nokkuð mikið um sveitaferðir
hér. Eins og á undanförnum árum,
lcnda flestar sveitaferðirnar á héraðs-
lækni, og er það eðlilegt. Ekki hefur
verið um neinar sérstakar erfiðar
ferðir að ræða á þessu ári, enda snjó-
létt með afbrigðum og snjóbill á
staðnum til að grípa til, þegar mikið
liggur við.
Kópaskers. Talsverðum erfiðleikum
bundið að veita Raufarhöfn, sem er
400 manna vaxandi þorp með fjörugu
atvinnulífi og mörgum börnum, full-
nægjandi læknisþjónustu, en þangað
er 56 km slæmur vegur. Fór læknir
þangað tvisvar í mánuði, þegar fært
var, og hafði móttöku í Kaupfélags-
húsinu. Voru menn ánægðir með þá
tilhögun.
Norður-Egilsstaða. Ekið var í eigin
bifreið um 9000 km á árinu, enda
langt til efstu bæja á Jökuldal, til
dæmis 105 km upp að Aðalbóli í
Hrafnkelsdal. Bilfært mun orðið á
flesta bæi i héraðinu. Þó eru enn þá
bæir á Jökuldal, sem nota þarf kláf
til að komast á.
Seyðisfj. Út úr kaupstaðnum er ég
sjaldan sóttur. Ef um alvarleg veik-
indi eða slys er að ræða, er komið
með sjúklinginn í sjúkrahúsið. í Loð-
mundarfirði hefur hreppstjórinn dá-
lítið lyfjabúr, sem læknir getur ávis-
að á pr. síma, dóttir hreppstjórans
getur gefið lyfjainndælingar, ef þörf
krefur, allt eftir ráðleggingum læknis.
Þetta fyrirkomulag' hefur gefizt vel,
sparar fólki oft mikinn ferðakostnað
og lækninum ómak.
Laugarás. Allt ferðast í bifreið.
Jeppabifreið eða henni lik með drifi
á öllum hjólum er hin eina, sem full-
nægt getur héraðslækninum á öllum
árstímum i mismunandi færð. Ég hef
tvívegis á árinu sótt um innflutnings-
leyfi fyrir slíkri bifreið, en verið
neitað.
15. Slysavarnir.
Reykhóla. í haust reisti Slysavarna-
félagið (kvennadeildin í Reykjavík á-
samt Kvenfélagi Gufudalssveitar) skýli
við Melanesflugvöll í Gufudalssveit.
Er það einkum ætlað sjúkum mönn-
um eða slösuðum, er biða flugfars.