Þjóðmál - 01.09.2015, Síða 39

ÞJÓÐMÁL hausthefti 2015 37
III.
Innrás í Evrópu?
Straumur ólöglegra innflytjenda til Evrópu
í gegn um Tyrkland og frá ströndum Líbýu
er eins og innrás og leiðtogar Evrópu eru
uppteknir við sjúkdómseinkennin en ekki orsök
þeirra. Angela Merkel, valdamesti leiðtogi Evrópu
brást gjörsamlega og hefur enn einu sinni
sýnt að hana skortir alla framtíðarsýn og hefur
þá einu stjórnmálalegu sýn að halda völdum
sem lengst fyrir sig og flokk sinn. Hundruðir
þúsunda ólöglegra innflytjenda eru boðnir
velkomnir til Þýskalands af Angelu Merkel með
ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Nágrannalönd
Þýskalands hafa lent í gríðarlegum erfiðleikum
vegna þessarar ákvörðunar þýska kanslarans og
innrásarliðið leitar eftir því að komast til þeirra
landa þar sem best er gert við það af velferðar-
kerfinu þ.e. Þýskaland og Svíþjóð. Danmörk
sleppur hins vegar furðu vel sem og Ungverja-
land af því að þar er pólitísk forusta sem veit þó
að nokkru hvað hún vill í innflytjendamálum.
Hver er vilji Evrópulanda varðandi þessa
innrás ólöglegra innflytjenda? Á að opna landa-
mærin og taka á móti milljónum innflytjenda
sem vilja ólmir koma til Evrópu? Hvaða þýðingu
mundi það hafa fyrir velferðarkerfi menningu
og þau gildi sem Evrópa byggir á?
Hvaðan koma þessir ólöglegu innflytjendur?
Þeir koma frá Pakistan, Afganistan, Sýrlandi,
Írak, Líbýu, Eiritreu, Darfur og víðar að. Fæstir
eru að flýja stríðsátök heldur er mikill meiri hluti
innrásarliðsins ungir karlmenn sem hafa nýjustu
farsíma eru vel tengdir við nútímafjölmiðlun og
vita því hvar er best að leita fanga. Þessir menn
eru ekki að koma frá stríðshrjáðum svæðum.
Þeir eru vel á sig komnir. Þeir falla ekki undir
skilgreininguna flóttamenn þó þeir kalli sig allir
því nafni. Mikill meiri hluti þeirra hefur engin
skilríki af því að þeir vilja leyna því hvaðan þeir
koma. Þeir vilja leyna því að þeir eru ekki að
koma frá átakasvæðum, þeir eru ekki að flýja
stríðsátök. Þeir ætla sér að verða velferðar-
farþegar á gagnrýnislitlu ríkiskerfi þeirra ríkja
sem bjóða best og spyrja fæstu spurninganna.
IV.
Getum við lært af nútíma sögu
hvernig á að bregðast við?
Við getum spurt okkur þeirrar spurningar, af
hverju Evrópuríkin sem nú láta sér svo annt um
ólöglega innflytjendur ríki eins og Svíþjóð og
Þýskaland brugðust ekki við þegar villimennskan
og grimmdin gagnvart kristnu fólki og Yasídum
blasti við. Af hverju fóru fulltrúar þeirra þjóða,
trúarhópa og annarra Evrópuríkja ekki á vett-
vang og buðu stríðshrjáðu fólki að koma? Leyfðu
sér að velja úr þá sem nauðsynlegast væri að
Á að opna landamærin og taka á móti milljónum inn-
flytjenda sem vilja ólmir koma til Evrópu? Hvaða þýðingu
mundi það hafa fyrir velferðarkerfi menningu og þau gildi
sem Evrópa byggir á?