Þjóðmál - 01.09.2015, Blaðsíða 47

ÞJÓÐMÁL hausthefti 2015 45
Íslensk vinstrihreyfing á í alvarlegri
kreppu. Ítrekaðar tilraunir til sameiningar
vinstrimanna hafa ekki borið árangur
til langframa og aldrei hafa jafnmargir
vinstriflokkar boðið fram og fyrir síðustu
alþingiskosningar, eða ellefu alls. Kann-
anir benda til að þrautagöngu vinstri-
flokkanna sé hvergi nærri lokið og engin
teikn á lofti um sameiningu þeirra.
Langreyndasti þingmaðurinn á vinstri-
vængnum er Steingrímur J. Sigfússon,
fyrrverandi formaður Vinstri grænna,
og enginn ber jafnmikla ábyrgð á
stjórnarstefnu áranna 2009–2013 en
einmitt hann. Til að skilja umrótið á
vinstrivængum undanfarna áratugi er
nauðsynlegt að þekkja sögu Steingríms.
Steingrímur Jóhann Sigfússon er fæddur
hinn 4. ágúst 1955 á Gunnarsstöðum í Þistilfirði.
Hann er kominn af rótgrónum framsóknar-
ættum í Norður-Þingeyjarsýslu, sonur hjónanna
Sigfúsar Aðalbergs Jóhannessonar og konu
hans, Sigríðar Jóhannesdóttur.
Steingrímur lauk landsprófi frá Héraðs-
skólanum á Laugum og þaðan lá leiðin í
Menntaskólann á Akureyri. Þar kviknaði áhugi
hans á stjórnmálum, en sjálfur sagði hann svo
frá að hann hefði færst „jafnt og þétt út á vinstri
kantinn“ og þar áttu utanríkismálin sinn þátt,
andstaða við veru varnarliðsins og fleira.
Steingrímur var skiptinemi á Nýja-Sjálandi
og ferðaðist nokkuð um heiminn að þeirri dvöl
lokinni, en „eftir það hafði ég sannast sagna
ekki mikinn áhuga á að setjast langdvölum að
erlendis“, sagði hann í viðtali síðar og bætti við:
nærmynd
Björn Jón Bragason
Af þingeyskum
framsóknarættum