Úrval - 01.08.1947, Side 44

Úrval - 01.08.1947, Side 44
42 ■Ctrval um 27° á Celsíus, þegar hann brýzt út úr Flóridasundinu, og á sumrin kemst hann norður á breiddarstig Nova Scotia, án þess að tapa teljandi hita- magni. En á veturna fellur hit- inn niður í rúmar 15° á Celsíus. En þar með er ekki öll sagan sögð. Golfstraumurinn mætir ísköldum Labradorstraumnum snemma sumars og veldur það frekari hitalækkun; er þá Goif- straumurinn orðin lítið heitari en sjórinn í kring. Ennfremur yrði Golfstraumurinn að stefna í norðaustur, ef gagn ætti að verða að, en hann sveigir raun- verulega til austurs. Það lítur því heizt út fyrir, að áhrif Goif- straumsins á loftslagið í Vest- ur-Evrópu séu mjög orðum auk- in. Hið mesta, sem hann getur afrekað, er að flytja 100 km breiðan og 180 metra djúpan straum norður í höf. Þessi straumur fer um 30 km á dag og er lítið eitt heitari en sjórinn umhverfis. Ef við eigum að trúa Golf- straumskenningunni, verðum við að trúa því, að einn þús- undasti hluti hafsins, nokkrum stigum heitari en sjórinn í kring, geti haft slík áhrif á loftslag og veðurfar, að lagís sé við Labrador en íslausar hafnir á sömu breiddagráðu í Noregi. Önnur kenning urn orsök hlýja loftslagsins í Vestur- Evrópu byggir á því, að efri helming Norður Atlantshafs- ins rekur tii norðausturs. Hitinn í neðri helming þessa hafs er við frostmark eða jafnvel minni, en efri helmingurinn 5° á Cels- ius.. Þannig flæðir heimskauts- sjórinn stöðugt til miðjarðar- baugs og hitabeltissjórinn norð- austur frá miðjarðarbaug. Heiti sjórinn stefnir til norð- austurs vegna þess, að hann hefir meiri hraða í austurátt þegar í upphafi heldur en sjáv- arbotninn, sem hann færist yf- ir. Og á hinn bóginn stefnir heimsskautssjórinn til svæða, sem hafa meiri hraða í austur- átt en hann, og verður stefna hans því vestlægari. Það styður þessa kenningu, að kaldur sjór frá suður- og norðurheimskauta- svæðunum finnst á tiltölulega litlu dýpi við miðjarðarbaug. Sumir hafa enn þá slcoðun, að jörðin sé flöt. Við erum gjarna dálítið hreyknir yfir vitneskju okkar um lögun jarðarinnar, og þó er
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.