Úrval - 01.08.1947, Síða 72

70
ÍJRVAL
alveg venjulegir kettlingar.
Þegar menn hugsa til þess að
ein tunglskinsnótt getur eyði-
lagt árangurinn af „hreinrækt-
un“ margra kynslóða, er það
furðulegt að það skuli yfirleitt
vera til „kynbornir“ kettir.
Enginn maður getur vitað
með vissu, hvað fram fer í
huga kattarins, en kettir eru
annars miklu duglegri að
„segja“ okkur frá heldur en
við að gera okkur skiljanlega
fyrir þeim. Heimnr kattanna er
ekki ruslakista full af orðum
eins og okkar heimur, í stað
þess hefir kötturinn gert svip-
brigðin að list, sem sérhver er
hefir augu í höfðinu getur séð.
Með því að hreyfa eitt veiðihár
getur hann látið í ljós mestu
fyrirlitningu og með því að
hreyfa mjúka skottið getur
hann sýnt heimsins mestu
blíðu. Köttur sem er tilbúinn til
árásar er ægilegasta villidýr,
sem menn geta séð. Reynið að
taka eftir Icetti þó að ekki sé
nema í einn dag, og þið munið
viðurkenna, að við mennimir
erum mjög klunnalegir og
ósjálfbjarga með allt okkar
stöðuga suð.
Skilningarvit kattanna eru
miklu næmari en okkar. Þeir
sjá betur en við í rökkrinu, en
þeir sjá líka vel í skærri dags-
birtunni. Aftur á móti sér kött-
ur ekki í algjöru myrkri eins
og margir halda.
Vísindamenn era venjulega
sammála um að kettir séu lit-
blindir, vegna byggingar augans.
En ég hefi sjálf prófað það og
komizt að annarri niðurstöðu.
Ég keypti nokkra ávaxtaliti,
sem, að því er ég bezt vissi,
höfðu hvorki bragð né lykt, og
litaði bita af kálfskjöti ljós-
grænan. Ég lét síðan bitann í
matarílát kattarins ásamt öðru
kálfskjöti, sem ekki var litað.
Kettirnir mínir þefuðu af græna
bitanum, snertu hann með lopp-
unni og Iétu hann eiga sig. Ég
reyndi blátt kálfskjöt með sama
árangri. Ég hélt að þeir fyndu
ef til vill lykt af bitunum og lit-
aði nautakjötsbita með rauðum
lit, sem varla var hægt að sjá.
Þeir átu nautakjötið. Ég lét
grænan lit í baunir, og þeir átu
þær. Ég litaði drykkjarvatnið
þeirra blátt. Þeir störðu hissa á
það og drukku það ekki.
Heyrn kattanna er líka betri
en okkar. Þeir geta heyrt hið
létta fótatak músanna, skríð-
andi slöngu og öll smáhljóðin,
sem eru í kringum okkur, en