Úrval - 01.08.1947, Qupperneq 83

Merkingar á laxi hafa leitt í Ijós
ýínisle.gt athyglisvert uni —
Laxagöngur.
Grein úr „Nature".
TjWRIRLESTUR um laxagöng-
1 ur var haldinn í maímán-
uði síðastliðnum í vísindafélag-
inu „The Buckland Foundation"
í Englandi. Fyrirlesarinn, J. W.
Menzies, gerði grein fyrir þeim
árangri, sem fengizt hefur við
merkingu laxa í veiðiám í Nor-
egi, Skotlandi, Eystrasaltslönd-
unum og Kanada. Taldi hann
allar líkur benda til, að sam-
eiginleg uppeldisstöð fyrir
Evrópu- og Kanadalaxinn væri
í Norður-Atlantshafi, í nánd við
ísland, þar sem ný merkingar-
stöð muni sennilega verða sett
á stofn á næstu árum að tilhlut-
un alþjóðasamtaka.
Hvergi nema í Eystrasaltinu
hefir tekizt að rekja slóðir lax-
ins úr fæðingaránni, út í sjó til
uppeldisstöðvarinnar og upp í
ána aftur. Voru það Svíar, sem
með merkingum sýndu fram á,
að seiðin fóru úr ám Norður-
Svíþjóðar og Finnlands á vorin,
þegar þau voru aðeins rúmir
sjö sm á lengd, og fóru til Suð-
ur-Eystrasaltsins, 600—800
mílna leið. Þangað komu þau í
október og nóvember; en ekki
sáust nein merki þess, að þau
héldu áfram út dönsku sundin
og út í Norðursjóinn. Laxinn
virðist ekki hafast við í Norð-
ursjónum eða í Minchsundununa
við Norðvestur-Skotland, því að
annars mundi hann oftar koma
í net síldveiðimannanna. Upp-
eldistöð sænska laxins er senni-
lega í Suður-Eystrasaltinu, og
dvelst hann þar tvö til þrjú ár
áður en hann fer upp í árnar
aftur.
Laxar, sem merktir hafa ver-
ið í St. Lawrencefljótinu í Kana-
da og við strendur Skotlands og
Noregs, hafa gefið athyglis-
verðar upplýsingar. Sumir hafa
náðst úti fyrir árósunum þegar
þeir voru að ljúka ferðinni
heim aftur. Þar biðu þeir unz
hæfilegur vöxtur var kominn í
ána. Þeir hætta að nærast, þeg-
ar þeir koma að ströndinni, og
ef þurrkár valda því, að þeir