Úrval - 01.08.1947, Page 92
90
ÚRVAL
valds áður en við öðlumst það.
Öryggi og hamingja þjóðanna
mundi vera miklu meiri nu, ef
við hefðum rætt um það, hvern-
ig nota bæri kjarnorkuna,
einni öld eða einni kynslóð áður
en við náðum valdi yfir henni.
I öðru lagi ber þess að gæta, að
við munurn ekki öðlast þessa
þekkingu í náinni framtíð. Sem
stendur getum við gert mjög
lítið til að breyta ófæddri getu
næstu kynslóðar. Við skulum
því byrja að hugleiða, hvaða
breytingar við teljum æskileg-
ar, og gagnrýna skoðanir hvers
annars eins og sæmir lýð-
frjálsum mönnum. Og í þriðja
lagi: ef við setjum okkur
það markmið að afla okkur
nægilegrar þekkingar, mun-
um við ef til vill uppgötva
eitthvað enn mikilvægara í
þessari þekkingarleit. Kólumbus
lagði af stað til að finna sjó-
Ieiðina frá Evrópu til Kína, en
fann í stað þess Ameríku, sem
rejmzt hefur miklu þýðingar-
meira.
Fyrst skulum við líta á þróun
mannsins, og sjá í hverju harni
er frábrugðinn öðrum spendýr-
um, nánustu ættingjum sínum
og hvernig þessi mismunur hef-
ur orðið til. Maðurinn er óvenju-
lega gáfað dýr. Hvalurinn hefur
stærri heila, og músin hefur
hlutfallslega stærri heila en
maðurinn. Ef við tökum hlut-
fallio milli þunga heilans og
kvaðratrótarinnar af þunga
líkamans, kemur í Ijós, að stórir
og litiir kettir fá sömu hlutfails-
tölu, og að hlutfallstala manns-
ins er hærri en nokkurs annars
dýrs.
Við notum heilann til að
hugsa, en það er misskilningur
að halda, að heiiinn sé fyrst og
fremst líffæri til að hugsa með.
Hugsunin er aðallega, ef ekki
eingöngu, með orðum og öðrum
táknum. Þetta vissu Grikkir,
þegar þeir notuðu orðið „Iogik“
um athugasemdir á starfi.
hugans; oroið er dregið af
„iogos“, sem þýðir orð. Við
rannsóknir á afleiðingum
skemmda í heila höfum við
komizt að því, hvaða hluti heil-
ans er einkum tengdur hugsun
og máli. Það er venjuiega í
vinstra heilahelming, í nánd við
það svæði, sem stjórnar hægri
hendinni. Mannsheilinn býr
yfir tveim æðri eiginleikum:
verklægni og hugsun. Verklægn-
in virðist vera eldri, en orð og
hugsun orðið til upp af henni.
Ef við leggjum áherzlu á að