Úrval - 01.08.1947, Side 97

Úrval - 01.08.1947, Side 97
ÞRÓUN í FORTlÐ OG FRAMTÍÐ 95 Það er nauðsynlegt, að kynin skilji hvort annað, en það kann að vera félagsiega æskilegt, að nokkur munur sé á vitsmuna- og tilfinningalífi kynjanna. Framangreindar niðurstöður mínar eru þá í stuttu máli, að á síðustu miljón árum hefur þróun mannsins miðað í þá átt, að heili hans og heilastarfsemi hefur vaxið, þroskatíminn lengst og margbreytileiki ein- staklinganna aukizt. Ég tel Iík- legt, að þessi þróun sé æskileg, en tel of snemmt að kveða upp úrskurð um hvort viðhald ólíkra kynþátta og minnkandi mismun- ur kynjanna sé æskilegt. En þó að jákvæðar niður- stööur séu ekki fleiri en þetta, gefa þær nægilegt tilefni til í- hugunar. Ef það kæmi t. d. í ljós, að meoalgáfur fimmtán ára gamaila unglinga í Englandi hefðu minnkað, og að orsökin væri ekki breyttar aðstæður, gæti hún verið annað tveggja sú, að gáfur þjóðarinnar í heild væru að minnka, sem væri slæmt, eoa að ungLingarnir væru seinþroskaðri, en næðu jafn- miklum, eða meiri þroska, sem væri æskilegt. En hvað eigum við að gera til að beina þróuninni í æskilega átt? Ég veit það ekki. Kynbóta- tilraunir á húsdýrum koma okkur að litlu gagni. Þær hafa miðað að því að rækta mjög ein- hæfa eiginleika, og við það hafa glatast aðrir eiginleikar, sem væru æskilegir við önnur skil- yrði. Mjóhundurinn hefur t. d. að miklum leyti glatað þefnæmi sínu og f járhundurinn er óhæfur til að vera kjölturakki í stór- borg. Auk þess ætti forsaga mannsins eins og hún birtist í jarðsögunni ao hvetja okkur til varkárni. Ef einliver aðili með svipaða þekkingu og við höfum nú, hefði verið beðinn að velja úr. hópi hryggdýranna snemma á þróunarskeiði þeirra þær teg- undir, sem hann teldi þroska- vænlegastar, tel ég mjög vafa- samt, að hann hefði vaíið þær, sem maðurinn er kominn út af, því að mestan hluta síðustu 250 ármiljónanna voru þær næsta litlar og ekki líklegar til mikilía afreka. Ef við virðum fyrir okkur fyrstu spendýrin, gæti maður freistazttilaðdraga saman sögu þróunarinnar í eina setningu: „Sælir eru hóg- værir, því að þeir munu landið erfa“. Eftir alla þessa fyrirvara held ég, að við getum byrjao.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.