Úrval - 01.09.1953, Qupperneq 64

62
ÚRVAL
,,ostakúpur“ er hvolfa megi yf-
ir heila borg. Hann telur, að
tempra megi veðurfar á stærri
eða minni landssvæðum með
„svífandi kúpum“, gerðum úr
plastbelgjum, sem fylltir eru
með helium. Ásamt nokkrum
nemendum sínum vinnur hann
nú að því að búa til líkan af
slíkri kúpu, og næsta ár ætlar
hann að leggja eina ekru
(4000 m2) lands undir plast-
kúpu.
En þetta er aðeins byrjunin,
næst ætlar hann að leggja und-
ir 10—15 ekrur lands eða svæði
á stærð við íþróttaleikvang.
Og frá því er ekki langt að því
marki að hvolfa yfir heilar
borgir kúpum úr gagnsæjum
belgjum, sem hver um sig er
um einn fermetri.
Með svona kúpu yfir sér
gætu borgarbúar lifað árið um
kring í loftslagi eins og það er
á mörkum hita- og tempraða
beltisins, og þó miklu ákjósan-
legra að því leyti að þar yrði
engin rigning og engin eitruð
skorkvikindi eða annar svipað-
ur ófögnuður. Kúpan hleypir
ljós- og hitageislum sólarinnar
í gegnum sig, og heldur eftir
öllum óæskilegum geislum.
Á sumrin yrði kollhettan á
kúpunni tekin af, svo að hægt
væri að hleypa út heitu, óhreinu
lofti og fá nýtt ferskt loft ut-
an frá. Orkuver, verksmiðjur
og aðrar reykspúandi bygging-
ar yrðu hafðar utan við kúp-
una.
Regni því, sem félli á kúpuna,
yrði safnað í rennur og það
síðan rxotað til að vökva með
garða borgarinnar og í aðrar
þarfir borgarbúa eftir því sem
til hrykki. Öþarfi yrði að
byggja ramger steinhús. Þök
yrðu í rauninni alveg óþörf
og veggir ekki til annars en að
skýla mönnum fyrir forvitni
nágrannanna. Jafnvel í, skýjuðu
veðri mundi geislun frá sólinni
gefa nægilegan hita — í hæsta
lagi þyrfti að sjá fyrir ein-
hverri upphitun á nóttunni.
Af því að kúpan er gerð úr
ótalmörgum smábelgjum er
alveg meinlaus þó að gat komi
á einn og einn belg, þeir mættu
bila býsnamargir áður en hætta
yrði á að kúpan félli niður.
Richardson prófessor spáir
því, að rísa muni upp framtíð-
arborgir þar sem verksmiðju-
hverfin eru undir berum himni,
en kúpu hvolft yfir íbúðar-
hverfin. Rönd kúpunnar mundi
verða þrjá til fjóra metra yfir
jörðu þannig að auðvelt yrði
að komast út og inn. Kúpunni
yrði haldið niðri með mörgum
digrum strengjum, sem múrað-
ir væru í jörðu.
Sólarorkuvélar.
Sú kemur tíð, að þurrð verð-
ur á kolum, og olíu í jörðu.
Notkunin vex stöðugt og það
gengur ört á forðann. Það eru
því ekki aðeins framsýnir vís-