Læknablaðið : fylgirit - 05.01.2015, Blaðsíða 58

X V I I V Í S I N D A R Á Ð S T E F N A H Í
F Y L G I R I T 8 2
58 LÆKNAblaðið/Fylgirit 82 2015/101
V 1 Mónókaprin í tannlími til að meðhöndla Candida-tengda sýkingu
undir gervitönnum
W. Peter Holbrook1, Þórdís Kristmundsdóttir2, Halldór Þormar3, Sigríður Ásta
Jónsdóttir2, Helga Helgadóttir2
1Tannlæknadeild Háskóla Íslands, 2lyfjafræðideild Háskóla Íslands, 3raunvísindadeild Háskóla
Íslands
phol@hi.is
Inngangur: Candida-tengd slímhúðbólga er algengt vandamál hjá
einstaklingum sem nota gervitennur, sérstaklega vistmönnum á elli-
heimilum. Regluleg notkun yfirborðssveppalyfja hjálpar ekki mikið og
það er þörf fyrir nýtt efni til að meðhöndla þessi vandamál, helst ólíkt
hefðbundnu sveppalyfi til að minnka áhættu á lyfjaofnæmi. Fítuefni
hefur sýnt breiða virkni gegn Candida og mónókaprin hefur virkað vel
í undirbúningsvinnu til að hindra vöxt þessara sveppa. Markmið þessa
verkefnis var að þróa tannlím til meðhöndlunar á sveppagróðri/sveppa-
sýkingu undir gervitönnum og til að meta árangur í klínískri tilraun.
Efniviður og aðferðir: Mónókaprin var komið fyrir í tannlími og voru
vistmenn öldrunarstofnunar sem nota gervitennur fengnir til að prófa
þetta tannlím í fjórar vikur. Sýni voru tekin til að meta fjölda sveppa
og áhrif mónókaprins í tannlími og niðurstöður bornar saman við við-
miðunarhóp sem fékk tannlím án mónókaprins.
Niðurstöður: Fjöldi Candida í munnslímhúð og gervitönnum var >50 cfu/
cm2 við upphaf rannsóknar og minnkaði vel við mónókaprin í tannlími
í <20cfu/cm2. Ekki var ljóst hversu lengi þessi vörn gegn sveppagróðri
myndi virka og það var talsverður munur á milli einstaklinga.
Ályktanir: Með notkun mónókaprins í tannlími virðist hægt að minnka
sveppasýkingu en það kom í ljós þörf fyrir meiri þróun á tannlíminu
sjálfu og síðan framhaldi á klínískri rannsókn.
V 2 Tengsl Cyclophilin A við Vif prótein mæði-visnuveiru
Aðalbjörg Aðalbjörnsdóttir1, Stefán Ragnar Jónsson1, Nicky Mietrach1, Josh Kane2,
Nevan Krogan2, Reuben S. Harris3, Valgerður Andrésdóttir1
1Tilraunastöð Háskóla Íslands í meinafræði að Keldum, 2Department of Molecular and Cellular
Pharmacology, University of California, 3Department of Biochemistry, Molecular Biology and
Biophysics, University of Minnesota
ada12@hi.is
Inngangur: Stöðugt vopnakapphlaup milli lífvera og veira hefur leitt af
sér ýmsar sértækar aðferðir í vörnum hýsilfrumna gegn veirusýkingum.
Dæmi um slíka varnaraðferð eru APOBEC3 próteinin en þau eru fjöl-
skylda cytósíndeaminasa sem geta hindrað retróveirur og retróstökkla.
Þetta gera þau með því að afaminera cytósín í úrasil í einþátta DNA
á meðan á víxlritun stendur og valda þar með G-A stökkbreytingum
í forveirunni. Lentiveirur búa aftur á móti yfir veirupróteininu Vif
sem nýtir ubiquitin-kerfi frumunnar til að ubiquitinera APOBEC3
og færa það til niðurbrots í proteasómi. Vif prótein HIV og SIV
þurfa hjálp frá umritunarþættinum CBFβ til að starfa eðlilega en
umritunarþátturinn reyndist hins vegar ekki nauðsynlegur fyrir virkni
Vif próteina FIV, BIV og MVV. Komið hefur í ljós að Cyclophilin A
tengist vif próteini MVV á tveimur stöðum um P21/P24 og P192. Í
þessari rannsókn var tenging þessara svæða við Cyclophilin A skoð-
uð.
Efniviður og aðferðir: Útbúnar voru tvær sýkingarhæfar mæði-visnu-
veirur ein með P192A stökkbreytingu og önnur með P21A/P24A/P192A
stökkbreytingum saman. Eftirmyndunarhraði veiranna var athugaður
í bæði makrofögum og SCP frumum. Auk þess var tíðni G-A stökk-
breytinga könnuð í innlimuðum veirum.
Niðurstöður: Veira með tvær stökkbreytingar á P21A og P24A eftir-
myndaðist hægar en villigerðarveira og veirur með hvora stökkbreyt-
ingu um sig. Einnig var tíðni G-A stökkbreytinga í P21A/P24A veirunni
hækkuð. Gera má ráð fyrir svipuðum niðurstöðum fyrir P192A og enn
afdrifaríkari fyrir P21A/P24A/P192A.
Ályktanir: Aukin tíðni G-A stökkbreytinga er merki um APOBEC3 áhrif
og benda niðurstöðurnar til að Cyclophilin A hafi hlutverk í niðurbroti
APOBEC3.
V 3 Cyclodextrin reactivation of antibiotics already resisted bacteria
Agnieszka Popielec, Þorsteinn Loftsson
Faculty of Pharmaceutical Sciences, University of Iceland
agp9@hi.is
Introduction: In recent years multidrug resistant bacteria have become
problem especially in the treatment of Gram-negative nosocomial
infections. Cyclodextrins (CDs) constitute potential means to overcome
certain forms of multidrug resistance towards antimicrobial agents.
Cyclodextrin based complexes can protect drug molecule toward
degradation, increase their bioavailability, reduce toxic side effects and
increase patient compliance.
Methods and data: Conducted studies are designed to clarify the effect
of CD complexation on β-lactam antibiotic stability. The β-lactam bonds
are particularly vulnerable towards nucleophilic attack which results
in opening of the β-lactam ring and loss of antimicrobial activity. The
influence of CD derivatives on degradation of benzylpenicillin was
determined through analysis of the observed first – order rate constant
(kobs). Studies were conducted in aqueous solution at pH 1.2, 2.5, 4.5, 7.4
and 37°C in presence and absence of 2-hydroxypropyl-β-cyclodextrines
(HPβCD) and randomly methylated β-cyclodextrin (RMβCD).
Results: The studies have demonstrated that benzylpenicillin deg-
radation rate decreases with increasing cyclodextrin concentration.
Protective effect of CD on degradation rate depends also on pH.
Penicillin degradation rate decreasing with increased pH, the same
relation relates to systems with CD. The strongest effect was observed
in pH 1,2 where kobs in aqueous 6% RMβCD solution was more than ten
times smaller than in drug solutions without CD.
Conclusions: The study revealed that under certain conditions cyclo-
dextrin complexation may protect β-lactam ring against degradation
in aqueous media. Finding the cyclodextrin derivative fulfilling the pa-
rameters for the β-lactam ring at physiological pH may help to increase
the antibacterial activity of β-lactam antibiotics.
ÁGRIP VEGGSPJALDA