Læknablaðið : fylgirit - 05.01.2015, Blaðsíða 77

X V I I V Í S I N D A R Á Ð S T E F N A H Í
F Y L G I R I T 8 2
LÆKNAblaðið/Fylgirit 82 2015/101 77
V 63 Incidental detection on computed tomography is an
independant prognostic factor of survival in patients operated for
non-small cell lung carcinoma
Andri Wilberg Orrason1, Martin Ingi Sigurðsson1, Kristján Baldvinsson1, Húnbogi
Þorsteinsson1, Steinn Jónsson2,3,Tómas Guðbjartsson1,3
1Departments of Cardiothoracic Surgery, Landspítali University Hospital 2Pulmonology,
Landspitali University Hospital, 3Faculty of Medicine, University of Iceland
andriwo@gmail.com
Introduction: Lung carcinomas are sometimes detected incidentally on
imaging for unrelated causes. We studied the rate of incidental detection
and its impact on long-term survival in a nation-wide cohort of patients
operated for non-small cell lung carcinoma (NSCLC) in Iceland.
Methods and data: This population-based study included all patients
who underwent pulmonary resection for NSCLC in Iceland between
1991 and 2010. Demographics and clinicopathological features were
compared in patients diagnosed incidentally and those presenting due
to symptoms. Multivariate analysis was used to evaluate prognostic fac-
tors of cancer-specific survival (CSS), focusing on incidental detection.
Results: From a total of 508 patients, 174 (34%) were diagnosed inci-
dentally and this proportion remained unchanged during the study
period. Most tumors were detected incidentally by chest X-ray (CXR)
(26%) or computed tomography (CT) (8%), but the proportion of CT
diagnoses rose to 15% during the last 5-year period. The incidentally
detected tumors were smaller (2.9 vs 4.3 cm, p<0.001) and diagnosed
at earlier TNM-stages (64 vs. 40% on TNM-stage I, p<0.001). Five-year
CSS for patients with symptoms was 40%, those incidentally detected on
CXR 57% and on CT 80% (p<0.001). Multivariate analysis showed that
patients detected incidentally on CT had significantly better CSS comp-
ared to those diagnosed incidentally by CXR or patients with symptoms
related to NSCLC (HR 0.38, 95% CI 0.16-0.88, p=0.024).
Conclusions: A third of surgically treated NSCLC patients are detected
incidentally, and an increasing fraction by CT. Incidental tumors detec-
ted by CT are smaller, less advanced and have a more favorable survival
than those detected incidentally by CXR or present with symptoms.
V 64 Vöðvavirkni aftanlærisvöðva hjá íþróttakonum eftir fremra
krossbandsslit
Arna Mekkín Ragnarsdóttir, Sigurvin Ingi Árnason, Þórarinn Sveinsson, Kristín
Briem
Námsbraut í sjúkraþjálfun, rannsóknastofu í hreyfivísindum Háskóla Íslands
kbriem@hi.is
Inngangur: Styrkur aftanlærisvöðva, eftir sinatöku fyrir endurgerð á
fremra krossbandi, hefur verið töluvert rannsakaður, en sértæk virkni
vöðvanna mun minna. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna
vöðvavirkni aftanlærisvöðva við framkvæmd stökkprófs á öðrum fæti
hjá íþróttakonum sem hlutu aftanlærisígræðslu (HG) eftir fremra kross-
bandsslit.
Efniviður og aðferðir: Átján íþróttakonur með HG ígræðslu (rann-
sóknarhópur (RH)) og 18 aðrar, sem höfðu ekki slitið fremra krossband
(samanburðarhópur (SH)) tóku þátt í rannsókninni. Allar léku í efstu
deildum sinnar íþróttar. Yfirborðselektróður voru notaðar til að mæla
vöðvavirkni miðlæga og hliðlæga hluta aftanlærisvöðva við fram-
kvæmd stökkprófsins. Merkið var síað og kvarðað og fjölþátta dreifni-
greining notuð til að reikna tölfræðilegan mun á breytum (skorinn/
óskorinn fótleggur, vöðvar, stökkþættir 1 og 2 og hópar). Þátttakendur
svöruðu KOOS spurningalistanum, auk þess sem mælingar á líkams-
byggingu voru bornar saman.
Niðurstöður: Helstu niðurstöður sýndu marktækan mun á einum
undirþætti KOOS er sneri að einkennum í hné. Heilt yfir var munur á
meðaltalsvöðvavirkni aftanlærivöðva í stökkþáttum 1 og 2, og marktæk
víxlhrif fundust á vöðvavirkni í miðlæga samanborið við hliðlæga aftan-
lærisvöðva milli stökkþátta 1 og 2 (p<0,05). Marktæk víxlhrif fyrir vöðva
og fótlegg, milli hópa (p<0,05) fundust einnig.
Ályktanir: Hlutfallsleg virkni miðlæga og hliðlæga aftanlærisvöðva í
stökki á öðrum fæti stýrist sumpart af stefnubreytingunni sem á sér stað.
Niðurstöðurnar sýndu að þátttakendur í RH virkjuðu miðlæga og hlið-
læga aftanlærisvöðva almennt ólíkt milli fótleggja, á meðan vöðvavirkni
fótleggja hjá þátttakendum í SH var áþekk. Frekari rannsókna er þörf til
að greina hvort slíkt gæti tengst ójafnvægi í styrk vöðvahópanna, og sé
þá hugsanlega áhættuþáttur fyrir endurteknum meiðslum.
V 65 Áhrif ónæmisglæðis LT-K63 á frumur sem stuðla að lifun
mótefnaseytandi frumna í beinmerg nýburamúsa
Auður Anna Aradóttir Pind1,2, Stefanía P. Bjarnarson1,2, Giuseppe Del Giudice3,
Ingileif Jónsdóttir1,2,4
1Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild Háskóla Íslands, 3Novartis Vaccines, 4Íslenskri
erfðagreiningu
audurap@landspitali.is
Inngangur: Ónæmiskerfi ungviðis er vanþroskað, mótefnasvör hæg og
skammlíf. Virkjun kímmiðja er takmörkuð sem veldur myndun fárra
mótefnaseytandi frumna (AbSCs, plasmafrumna) og þær sem fara í
beinmerg fá ekki nægjanleg lifunarboð til að verða langlífar AbSCs.
Markmið verkefnisins var að kanna hvaða frumur og þættir eru mikil-
vægir fyrir lifun AbSCs í beinmerg nýburamúsa eftir bólusetningu með
próteintengdu pneumókokka bóluefni (Pnc1-TT) og áhrif ónæmis-
glæðisins LT-K63.
Efniviður og aðferðir: Tíðni frumna var metin í milta og beinmerg á
degi 4, 8, 14, 21 og 56 eftir bólusetningu með Pnc1-TT með eða án LT-
K63, með litun fyrir einkennissameindum og greiningu í flæðifrumusjá:
eósínófílar (Gr-1, F4/80, Cd11b, Siglec-F+, SSChigh), neutrofílar (Gr-1+,
F4/80-), mónócýtar (Gr-1, F4/80, CD11bhigh, Siglec-F-, SSClow), macrophag-
ar (Gr-1, F4/80, CD11bint, SSCint), megakaryocýtar (CD41+). Tíðni AbSCs
var metin með ELISPOT og sértæk mótefni í sermi mæld með ELISA.
Niðurstöður: Fyrstu niðurstöður sýndu marktækt aukna tíðni eósínófíla
og megakaryocýta í beinmerg 4 og 8 dögum eftir bólusetningu með
Pnc1-TT+LT-K63 miðað við bólusetningu án LT-K63. Á degi 8 sást
einnig aukin tíðni macrophaga þegar bólusett er með Pnc1-TT+LT-K63.
Aftur á móti voru neutrofílar í beinmerg og milta marktækt færri 4 og
8 dögum eftir bólusetningu með Pnc1-TT+LT-K63 en þegar bólusett
var með Pnc1-TT eingöngu. Fyrri niðurstöður sýna að tíðni AbSC í
beinmerg til langs tíma er marktækt hærri þegar bólusett er með Pnc1-
TT+LT-K63 miðað við Pnc1-TT eingöngu.
Ályktanir: Niðurstöður rannsóknarinnar benda til að ónæmisglæðirinn
LT-K63 auki tíðni eósínófíla, megakaryocýta og macrophaga í beinmerg
nýburamúsa, en sýnt hefur verið að þessar frumur veita AbSCs í bein-
merg mikilvæg lifunarboð.