Læknablaðið : fylgirit - 05.01.2015, Side 79

X V I I V Í S I N D A R Á Ð S T E F N A H Í
F Y L G I R I T 8 2
LÆKNAblaðið/Fylgirit 82 2015/101 79
sóra. Peptíðið LL-37 er mikilvæg vörn gegn sýkingum jafnt sem ræsingu
ónæmiskerfisins, en hlutverk þess í ónæmiskerfi húðar er óljóst. Þekking
á staðsetningu og niðurbroti LL-37 í húð sórasjúklinga getur því leitt til
aukins skilnings á sjúkdómnum og hugsanlega nýrra meðferðarúrræða.
Efniviður og aðferðir: Húðsýnum var safnað með húðsýnapenna frá
einstaklingum með skellusóra fyrir og eftir 6 vikna meðferð á með-
ferðarmiðstöð Bláa lónsins. Psoriasis Area Severity Index (PASI) var
reiknaður fyrir og eftir meðferð og sýnin fryst í vaxi, skorin í örþunnar
sneiðar og LL-37 lituð með flúrljómandi mótefni.
Niðurstöður: Staðsetning litunar fylgir PASI-gildi í viðkomandi húð.
Þannig sýna sneiðar sem fengnar voru frá húð með háu PASI-gildi, í
upphafi meðferðar, LL-37 litun sem nær frá yfirborði hornhimnu niður
í neðri frumulög epidermis (stratum spinosum). Í sýnum sem fengin
eru frá húð með lágu PASI-gildi aftur á móti, sést LL-37 litun sem tak-
markast við efstu lög epidermis, þ.e. rétt undir hornhimnunni (stratum
granulosum og lucidum) eftir meðferð.
Ályktanir: Stöðugleiki og staðsetning LL-37 í húð með háu PASI-skori
kemur á óvart. Sérstaklega þar sem staðsetning ber saman við stað-
setningu Cathepsin D, proteasa sem þekktur er fyrir að brjóta niður
og óvirkja LL-37. Frekari rannsókna er því þörf til að athuga afvirkjun
Cathepsin D og/eða verndun LL-37 í húðvökva einstaklinga með
skellusóra.
V 70 Vitamin D and major depressive disorder among elderly:
AGES-Reykjavik Study
Cindy Mari Imai1, Þórhallur Ingi Halldórsson1, Guðný Eiríksdóttir2, Tamara Harris3,
Mary Frances Cotch4, Vilmundur Guðnason2,5, Ingibjörg Gunnarsdóttir1
1Unit for Nutrition Research, University of Iceland, Landspítali University Hospital, 2Icelandic
Heart Association, 3Laboratory of Epidemiology, Demography, and Biometry, Intramural
Research Program, National Institute on Agining, 4Division of Epidemiology and Clinical
Applications, National Eye Institute, 5Faculty of Medicine, University of Iceland
cmi1@hi.is
Introduction: Research on the association between vitamin D and de-
pressive symptoms is growing; however, investigations among comm-
unity dwelling elderly are scarce. The aim was to determine whether
vitamin D levels were associated with depression among elderly
Icelanders with relatively high cod liver oil intake.
Methods and data: Participants of the Age, Gene/Environment
Susceptibility (AGES)-Reykjavik Study, age 66-96 years (n=5151), with
serum 25-hydroxyvitamin D (25(OH)D) measures. Lifetime occurrence
of major depressive disorder was assessed according to DSM-IV criteria.
Frequency of cod liver oil intake was collected via food frequency ques-
tionnaire. Vitamin D levels were categorized as deficient (<30 nmol/L),
depleted (30-50 nmol/L) and adequate (>50 nmol/L). Logistic regression
analyses were performed and adequate 25(OH)D levels served as the
reference group.
Results: Men who had deficient vs. adequate 25(OH)D levels were
more likely to be depressed, odds ratio (OR) 2.12 (95% CI: 1.16, 3.88).
Among women, a U-shaped trend was observed with corresponding OR
0.89 (95% CI: 0.57, 1.39) and 0.64 (0.42, 0.97), for deficient and depleted
25(OH)D levels, respectively. Adjustments for cod liver oil intake did
not markedly change the OR.
Conclusions: In this elderly cohort, low vitamin D status may be a
predictor of depression among men, while the association appears more
complex among women. With increasing life expectancy, the prevalence
of depression may be on the rise and there is a need to better identify
and prevent depression among individuals of advanced age.
V 71 Flúorosa tanna og flúormagn í sýnum af drykkjarvatni í
Tanzaníu
Elísabet Ásta Bjarkadóttir, Lára Hólm Heimisdóttir, Unnur Flemming Jensen
Tannlæknadeild Háskóla Íslands
tannsar2015@gmail.com
Inngangur: Flúor í drykkjarvatni getur annaðhvort komið frá náttúr-
unnar hendi eða verið bætt í vatnið. Styrkur flúors sem kemur frá nátt-
úrunni í drykkjarvatni er þekktur fyrir að vera hár á ákveðnum svæðum
í Afríku, þá einkum Tansaníu. Markmið rannsóknarinnar var að sjá
hvort væri samband milli flúorosu tanna í íbúum í Tansaníu og magn
flúors í drykkjarvatni þeirra.
Efniviður og aðferðir: Úrtakið voru 159 sjálfboðaliðar á aldrinum 5-87
ára frá Norðaustur-Tansaníu. Hver þátttakandi eða foreldri svaraði
spurningalista og teknar voru klínískar ljósmyndir af tönnum. Vatnssýni
voru tekin frá mismunandi svæðum í Norður-Tansaníu. Flúorosa tanna
var mæld af stöðluðum rannsakendum og notaður var einfaldaður TF
index ásamt ljósmyndunum. Styrkur flúors var mældur í 11 vatnssýnum
með ICS 2000, Ion Chromatograph(Dionex).
Niðurstöður: Breytingar sem líkjast flúorosu sáust á tönnum 124 ein-
staklinga (78%). Þessar breytingar voru svo flokkaðar í mildar í 39,6%
tilvika, miðlungs í 27% tilvika en alvarlegar (TF >7) í 11,3% tilvika.
Flúormagn í drykkjarvatninu var breytilegt en sum þéttbýl svæði höfðu
drykkjarvatn þar sem flúormagnið var 2,5 ppm en önnur minna þétt
svæði höfðu flúormagn 0,1 – 0,6 ppm.
Ályktanir: Flúorosa tanna er algeng á ákveðnum svæðum í Tansaníu.
Flúorosan sem greind var ber saman við flúormagnið sem mælt var í
drykkjarvatninu. Það er greinilegt að vekja þarf athygli á flúormagni í
drykkjarvatni á ákveðnum svæðum í Afríku og áhrifum þess á tennur.
V 72 Genetic lineages of invasive group B streptococcal infections
among adults Iceland: 1978-2012
Erla Soffía Björnsdóttir1,2, Elisabete R. Ferreira Martins3, Helga Erlendsdóttir1,
Gunnsteinn Haraldsson1, José Melo-Cristino4, Mário Ramirez3, Karl G. Kristinsson1
1Department of Microbiology, Landspítala University Hospital, 2Faculty of Medicine, University
of Iceland, 3Molecular Microbiology and Infection Unit, Instituto de Medicina Molecular,
4Instituto de Microbiologia, Faculty of Medicine, University of Lisbon
erlasoff@landspitali.is
Introduction: We undertook the analysis of 134 group B streptococci
(GBS) isolates recovered from cases of invasive infection in adults in
Iceland, between 1978 and 2012 to document the prevalence of seroty-
pes, genetic lineages and antimicrobial resistance patterns.
Methods and data: All isolates were serotyped and assigned to clones
according to their PFGE profiles and MLST-based sequence types. All
isolates where also tested for antimicrobial susceptibility and presence
of surface protein genes and pili islands was tested by PCR.
Results: The isolates were grouped into 11 PFGE clusters. The most
frequent serotype was Ia with 23% but serotypes V, III, Ib and II were
14-19%. Although serotype V was not the dominant serotype in Iceland,
it was represented mainly by a single PFGE cluster defined by ST1/alp3,
similarly to what has been described elsewhere. On the other hand,
the more frequent serotype Ia isolates were distributed across several
PFGE clusters and genetic lineages, mainly ST23/eps, but also ST24/
bca. The combination PI-1+PI-2a was found in 66% of all isolates. All
isolates were susceptible to penicillin. The overall rate of erythromycin
and clindamycin resistance was 6.0% and 9.0%, respectively, and an
overrepresentation of erythromycin resistance was observed in serotype
V/ST1/alp3 genetic lineage (p<0.05).