Úrval - 01.02.1967, Blaðsíða 23

Að kynnast raunvernleikanum
Eftir Anne Norrow Lindbergh.
Fjrrir nokkru fór ég
með manninum mínum
í ferðalagi um hin fjöl-
skrúðugu veiðidýralönd
Austur-Afríku, sem eru
á hinum grasivöxnu hásléttum
Kenya og Tanzaníu. Enga höfðum
við burðarmennina og engar byssur,
því að við fórum ekki til veiða,
heldur til þess að sjá dýrin í sínu
rétta umhverfi. En það umhverfi
eru lendur þær hinar miklu sem
frægastar eru af veiðiferðum, svo
að nöfn þeirra hljóma líkt og
frumskógatrumbur séu barðar fyrir
miklum veiðigörpum: Serengeti,
Kilimandsjaró, Nogoro-nogoro. Og
eftir á fannst okkur að með þess-
ari ferð hefðum við sökkt okkur í
fang einhverrar mikillar höfuð-
skepnu loftsins, í fyrsta sinn sem
farið er með flugvél, eða höfuð-
skepnu sjávarins, á kafsundi í hlýj-
um sjó.
Við steyptum okkur á kaf — eða
hurfum á vit hinna villtu dýra,
sem reikuðu eftir vild sinni og óá-
reitt þar sem við fórum, gazellur
voru stundum á beit rétt fyrir utan
tjalddyrnar okkar, sebradýr hlupu
fram og aftur um gresjuna, og þeg-
ar minnst varði mátti sjá tígulegt
Ijón á veginum framundan sér.
Þegar við komum aftur heim og
höfðinn fyrir augum okkar hinn
grábláa himin Nýja-Englands og
hið gamalkunna landslag, sem þar
er, fann ég hjá mér ríka tilfinn-
ingu eftirsjár eða missis. En því
skyldi ég, sem er borin og barnfædd
í Nýja Englandi, vera að sjá eftir
Llfe
21