Úrval - 01.02.1967, Blaðsíða 60

58
ÚRVAL
hnífsblað á milli þeirra, enda er
ferðamönnum jafnan sagt frá þessu
þegar þeir koma til Cuzcó.
Quzquenjo-Indjánarnir, stóreygð-
ir og með starandi augnaráð, bera
breiða og flata hatta, og þeir eru
tortryggnir gagnvart aðkomumönn-
um. Ef spænskumælandi maður er
á ferð, þá mega þeir búast við að
þar fari skattheimtumaður, eða liðs-
foringi til að skrá menn í herinn,
eða sendimaður frá stórjarðeigend-
um til að ræna börnum þeirra og
gera þau að hálfgildings þrælum á
búum þeirra.
Um það bil 200 km. suður af
Cuzcó er borgin Puno, sem stendur
við vestanvert vatnið Títicaca. Það
kostaði okkur erfiða dagleið um
þurra hásléttu að komast þangað.
Punó er í eitthvað 400 metra hæð
og er nærri óskiljanlega ömurlegur
og framfaralaus staður. Sumar göt-
urnar eru svo ósléttar og sundur-
grafnar að jeppabílum er þar ekki
fært hvað þá öðrum. Grasið ichu
sprettur þarna vel, af því eru stór-
ar breiður, og á því nærist búféð,
sem er aðaltekjustofn bæjarbúa eða
nálega sá eini. Sum stórbúin þarna
í kring eru nærri því ótrúlega stór
— ein haciendan í Perú er á við
þriðjung íslands að 'stærð, og 80 af
hundraði íbúanna í Púnó-héraði er
gersamlega án jarðnæðis. Nýlega
hefur verið byrjað að skipta jarð-
eignum, en áður voru mestallar
jarðeignir í Perú á fárra manna
höndum.
Vatnið Títicaca er sumt í Perú
og sumt. í Bólivíu, og er samgöngu-
leið milli landanna, og er nú reynd-
ar ekki annarsstaðar á jörðinni um
að ræða skipaferðir í 4000 metra
hæð. Vatnið er býsna djúpt, um 400
metrar og það getur tekið níu
klukkutíma að sigla gufuskipi um
það endilangt. Siglingin er ekki
heldur hættulaus, því að víða eru
fljótandi sefbreiður, sem lítið ber á.
Bátar eru gerðir úr þessari sömu
bastkenndu jurt, og róa Indíánar
á þeim fram og aftur, og verða varla
greindir frá breiðunum.
„HÖFN AÐ ATLANTSHAFI.“
í háfjöllum Perús nálægt Kyrra-
hafi eru upptök hins mikla Ama-
zón-fljóts, en það rennur síðan í
austur um óraleiðir allt til Atlants-
hafs. Þannig víkur því við, að borg-
in Iquitos (með 60.000 íbúum), hef-
ur beinar skipasamgöngur við Liv-
erpool og Antwerpen, og leggjast
stór flutningaskip þaðan að bryggju,
enda þótt borgin sé í 4200 km. fjar-
lægð frá Atlantshafi. Amazónfljót-
ið er samgönguleiðin, og Iquitos At-
lantshafshöfn Perús. Áður en flug-
samgöngur komu til skjalanna, voru
engar samgöngur milli Lima og
Iquitos, nema farin væri torsótt
leið, ýmist eftir ám eða á landi, og
tók sú ferð margar vikur. Nú er
þetta farið á tveimur klukkutímum
með flugvél.
Á flugleiðinni frá Lima til Iquitos
er útsýnið svo margbreytilegt að
erfitt er að hafa við að átta sig á
því. Þarna eru hvassir kolsvartir
tindar sem virðast gerðir af óþekktu
efni, en aðrir eru ávalir og snævi
þaktir. Og áður en varir er komið
yfir frumskóginn, og sýnist stór
og fitugur snákur hlykkjast um
hann þveran, en það er Amazón.