Úrval - 01.02.1967, Qupperneq 107

HLAUPTU BURT, LITLA STÚLKA
105
hún var kyrr á sama stað, en gerði
aðeins skriðhreyfingar.
„Barnið verður svo alltaf að láta
það sem fyrst af hendi, sem það
hefur tekið á móti“, sagði hann síð-
an þessu til skýringar.
„Við hvað eigið þér?“ spurði ég
og botnaði ekkert í þessu.
„Strax og búið er að kenna
barninu visst hreyfingakerfi, strax
og þetta hefur festst í heila barns-
ins verður að veita því tækifæri til
þess að tjá það, sem það hefur
lært. Þið skuluð með öðrum orðum
setja Debbie á gólfið strax eftir að
þið hafið kennt henni vissar hreyf-
ingar, og láta hana skríða þar.
Debbie ætti í rauninni alltaf að
vera á gólfinu, nema þegar hún sef-
ur eða er að borða eða undir sér-
stakri meðhöndlun. Finnið sléttasta
og hálasta blettinn í húsinu, og gæt-
ið þess alltaf, að hún sé á grúfu.“
„Hún verður það ekki lengi“,
sagði ég. „Henni þykir svo óskap-
lega gaman að velta sér á bakið.“
„Það er mjög þýðingarmikið, að
hún fái ekki að velta sér á bakið.
Ef þið getið ekki hindrað það á
neinn annan hátt, skuluð þið bara
binda prik við bakið á henni. En
látið hana umfram allt ekki vera í
þröngum fötum eða skóm, sem hefta
hreyfingar hennar.“
Síðasta viðtalið í stofnuninni
fjallaði að mestu leyti um'leiðbein-
ingar almenns eðlis. Þá sagði Pete
Moran okkur, að við skildum setja
nokkurs konar grímu fyrir vit
Debbie á hálftíma fresti og þar að
auki skorða hana í vissum stelling-
um í rúminu á kvöldin. Börnum,
sem haldin eru heilalömun, er mjög
hætt við öndunarfærasjúkdómum,
og mörg þeirra deyja úr þeim. Það
var unnt að hvetja Debbie til dýpri
öndunar og- auka þannig hið lífs-
nauðsynlega virka rúmtak lungna
hennar með því að setja sérstaka
plastgrímu yfir nasir hennar og
munn, láta hana vera í 60 sekúnd-
ur og láta hana þannig anda aftur
að sér sínum eigin kolefnistvísýr-
ingi (kolsýru).
Með því að skorða hana í sér-
stökum stellingum í rúminu á
kvöldin átti að reynast unnt að
styrkja taugakerfi hennar og gera
það smám saman starfshæfara. Hún
átti alltaf að sofa á maganum. Ef
hún sneri til höfðinu til hægri,
varð að lyfta hægra hné hennar
og koma hægri hendinni þannig
fyrir, eins og hún væri að sjúga
þumalfingurinn á henni, en vinstri
handleggur og fótur áttu að vita
niður á við. En þegar höfuð hennar
sneri til vinstri, átti stelling út-
limanna að vera öfug við það, sem
hún skyldi vera í hinu tilfellinu.
Hvað þau börn snertir, sem hafa
ekki enn sýnt, hvort þau séu örv-
hent eða ekki, þá er nauðsynlegt
að skipta um þessa stellingu þeirra
á hverri nóttu.
Það var komið fram að miðnætti,
þegar öllum viðtölunum og leið-
beiningunum var lokið. Við undr-
uðumst það allra mest, hversu þæg
og meðfærileg börnin höfðu öll
verið. Auk Debbie höfðu 17 önnur
börn orðið að ganga í gegnum slík-
an hreinsunareld þennan dag. Þau
voru öll dauðþreytt og orðin svo-
lítið ókyrr, en ekkert þeirra fékk
ofsalegt reiðikast. Það var eins og