Úrval - 01.11.1975, Side 28

26
ÚRVAL
„Kristinn maður er maður, sem trúir
því, að Kristur hafi verið hluti af guði
sjálfum og kjarni trúar hans. Það væri
sambærilegt því, að „Múhameðstrúar-
maður“ væri maður, sem tryði því, að
Múhameð væri á sama hátt hluti guðs
og kjarni trúar sinnar. En Múhameð
var maður. Hann giftist, átti börn,
vann fyrir brauði sínu, dó og var graf-
inn í gröf eins og við hin. Enginn
maður mundi tigna Múhameð. Það er
Guð, sem við tignum. Því skuluð þið
kalla okkur múslíma, þá, sem beygja
sig undir vilja guðs.“
Kóraninn er líklega sú bók, sem
oftast er lesin hér í heimi, og kannski
er hún áhrifaríkasta aflið í daglegu
lífi þess fólks, sem trúir á boðskap
hennar. Kóraninn er styttri en Nvja
testamentið og skrifaður í hátíðlegum
stíl. Hann er hvorki ljóðaskáldskapur
né venjulegt óbundið mál, en samt
kveikir hann eldheita trú meðal þeirra,
sem lesa hann eða heyra boðskap hans.
Hljómfalli setninga hans hefur verið
líkt við trumbuslátt, við bergmál nátt-
úrunnar og söng ævagamalla samfé-
laga.
Hann er skrifaður á arabisku, og
trúaðir áhangendur Islams hafa oft
lagst gegn því, að hann yrði þýddur
á önnur tungumál. Um gervallan heim
hafa menn sveist við að læra arabisku
til þess eins að geta lesið hina helgu
bók og beðið á frummáli bænanna.
Efni Kóransins var opinberað Mú-
hameð á árunum 610 til 632 í borg
unum Mekka og Medína. Trúaðir skrif-
finnar skrifuðu efni hans á pappírs-
snepla, trjábörk og hvít herðablöð
dýra. Þessar opinberanir voru þrungn-
ar dásamlegri fullvissu um, að það
væri aðeins til einn guð, miskunnsam-
ur og samúðarfullur: „Hann er Allah,
Skaparinn, Höfundurinn, Mótandinn.
Allt á himni og jörðu dásamar dýrð
Hans, og Hann er hinn Máttugi, hinn
Vitri.“ Það var þessi boðskapur, sem
gaf mönnum innblástur til þess að
bylta lífi sínu og þjóða sinna. Opin-
beranirnar kváðu skýrt og ákveðið á
um skipulag þjóðfélagsins, lög þess,
framkvæmdir og vandamál.
Mörg virt nöfn úr kristindómi og
gyðingdómi eru birt í Kóraninum.
Fimm þýðingarmiklir kaflar hans bera
til dæmis heitin Nói, Jónas, Jósep,
Abraham og María. Nöfn Jesú, Ad-
ams, Davíðs, Golíats, Jobs, Mósesar,
Lots og Salómons gegna einnig mikil-
vægum hlutverkum í Kóraninum, enda
þótt sérstakir kaflar beri þar ekki slík
nöfn.
Trúarbrögð Islams eru að nokkru
leyti grundvölluð á orðum spámanna,
sem uppi voru á undan Múhamð, eink-
um Jesú, Nóa, Abrahams og Mósesar.
Kóraninn viðurkennir ekki, að Jesús
hafi verið Sonur Guðs og að Hann
hafi dáið píslardauða á krossinum. Ef
Jesús yrði viðurkenndur sem barn
Guðs, álíta áhangendur Islams, að
slíkt mundi stofna kenningunni um
eind Guðs í hættu, en hún er horn-
steinn Islamstrúar.
í Kóraninum er tekið furðulega
skýrt til orða á jarðbundinn hátt, þeg-
ar fjallað er um hið góða líf dyggðar-