Úrval - 01.11.1975, Síða 66

64
ÚRVAL
York-fylki. Liddy var kominn í liðið
19. júlí, og allir þrír fóru brátt að
starfa í stjórnarbyggingunni.
Dag einn seint í júlí tók gestur eft-
ir merki á herbergi númer 16, sem á
stóð „pípulagningamenn“. Hann opn-
aði dyrnar, og þar var David Young
bak við skrifborð. Hvað þýddi merk-
ið? „Ég er pípulagningamaður," sagði
Young og hló að brandaranum. „Ég
geri við leka.“
Sveit „pípulagningamannanna“ starf-
aði á breiðu sviði, því að þetta var
starfsemi, sem Colson gat fært sér í
nyt jafnt og Ehrlichman, en ekkert
starf, svo fyrirskipaði forsetinn, væri
mikilvægara en að eyðileggja Daniel
Ellsberg. Niðurstöður sálfræðings CIA
um Ellsberg voru ómetanlegar, en þeir
þurftu meira, ekki aðeins sannanir
fyrir réttarhöldin yfir Ellsberg heldur
einnig rógsefni, sem Colson gæti lát-
ið blöðunum í té. Seint í ágúst höfðu
Liddy og Hunt flogið til Los Angeles
til að rannsaka skrifstofu sálfræðings
Ellsbergs, og í september höfðu þeir
ráðið til sín þrjá kúbumenn, og þeir
voru nú tilbúnir til verka.
Kúbumennirnir brutu upp lása í
skrifstofu sálfræðingsins en fundu ekk-
ert. Ef þessi sendiferð telst ekki hreint
æði, var henni að minnsta kosti mjög
ofaukið. , ,Pípulagningamennirnir‘ ‘
höfðu brotið þó nokkur lög með henni.
Þegar John Ehrlichman frétti um að-
ferðirnar og niðurstöðurnar, var hann
óánægður. Hann hafði mælt fyrir um
leynilega starfsemi og tekið fram: „Ef
það er gert þannig, að þið séuð vissir
um, að ekki megi rekja hana til ykk-
ar.“ Skömmu síðar var þessi sérstaka
sveit í Hvíta húsinu leyst upp, að
minnsta kosti að nafninu til, en liðið
var þar enn, til afnota fyrir „neðan-
jarðarhreyfinguna“ í konungagöngun-
um.
WATERGATE. Eftir sumarið 1971
verður ógerlegt að lýsa atburðum í
réttri röð. Þeir gerðust á víðtæku syiði
neðanjarðarstarfsemi, þar sem of marg-
ir leikmenn kepptu hver við annan í
metnaði sínum við að komast á blað.
Þó mætti nefna sérstaklega þrjá menn,
sem voru dæmi um ótakmarkaðan
metnað, Colson, John Dean og Jeb
Magruder.
Dean var ráðgjafi forsetans og hafði
skömmu áður stjórnað aðgerðum í
skattamálum gegn pólitískum óvinum
forsetans. Colson hafði á meðan kom-
ið saman öðrum lista um svonefnda
„óvini“. Þar voru meira en 300 manns,
mestmegnis óvinveittir blaðamenn og
þeir, sem lögðu fé til frambjóðenda
demókrata.
Jeb Magruder, sem lýst hafði verið
sem „sönnum hermanni Nixons“, þeg-
ar hann var í „konungsgöngunum",
varð nú eftirlæti Haldemans og flutt-
ist til CREEP, nefndarinnar, sem
vann að endurkosningu Nixons. Þar
varð hann aðstoðarframkvæmdastjóri.
Þegar 1972 nálgaðist, varð vart við,
að allir úr konungsgöngunum, „hirð-
inni“, söfnuðust um nefndina til að
leggja ofurkapp á að stjórna kosninga-
baráttu forsetans.