Goðasteinn - 01.09.1965, Síða 21
og Ingveldur. Magnús kvæntist enn Jarþrúði Bjarnadóttur b. á
Fellsenda í Miðdölum, Sumarliðasonar, og k. h. Guðrúnar Guð-
mundsdóttur á Felli í Kollafirði, Andréssonar. Hefur það líklega
verið nálægt 1560. Börn þeirra voru Jón yngri lögréttum. í Hróars-
holti í Flóa, Guðmundur b. í Háfi í Holtum og Ingibjörg. Jarþrúður
giftist að Magnúsi látnum, líkl. um 1575, Hinrik Gerkens klaustur-
haldara á Þingeyrum og loks í þriðja sinn, að Hinriki látnum,
Nikulási sýslumanni á Seljalandi, Björnssyni.
MAGNÚS MAGNÚSSON
mun vera fæddur 1471 eða 1472. I reikningi um nokkrar fjárheimtur
Skálholtsstaðar frá 1497 er þess getið, að Magnús Magnússon hafi
lofað Stefáni biskupi að gjalda honum 16 hundruð í jörðinni Brekk-
ur í Gunnarsholtskirkjusókn og 6 aurum betur og 4 hundraðs hest-
um í sektir þær, sem biskupinn átti hjá honum, og að Einar Eyjólfs-
son bróðir Magnúsar hafi gengið í ábyrgð fyrir þessum peningum
við biskup. *) 25. maí 1500, á Krossi í Landeyjum, fékk Magnús
Magnússon síra Jóni Gíslasyni jörðina Vindás í Hvolhreppi, sem
hann hafði eignazt eftir móður sína, í andvirði þess, sem hann
hafði lofað síra Jóni vegna Gríms Jónssonar. 30. júlí 1508, í Einars-
höfn á Eyrarbakka, seldi Magnús Magnússon síra Ögmundi Páls-
syni hálfa jörðina Ey í Vestur-Landeyjum fyrir 21 hundrað í þarf-
legum peningum. Síra Ögmundur skyldi greiða 17 hundruð af þessu
fé Stefáni biskupi, en Magnús áskildi sér frítt far til Noregs hjá
síra Ögmundi og aftur til íslands og mat og drykk ókeypis meðan
hann væri á ferðinni og með síra Ögmundi í Noregi. Hér er án efa
um Magnús frá Krossi að ræða.io. október 1525 gekk dómur nefndur
af Ögmundi biskupi um það, að biskupinn kærði til Guðmundar
Jónssonar, að hann héldi þau 10 hundruð í jörðinni Bryggjum, sem
Helgi heitinn Oddsson setti fyrir innistæðunni á Völlum á Landi
þegar hann hafði jarðaskipti við Magnús heitinn Magnússon. Guð-
mundur var dæmdur til að leggja aftur þau 10 hundruð, sem kirkjan
á Völlum átti í Bryggjum, en af erfingjum Magnúsar Magnússonar
var dæmd einföld landsskyld eftir þessi 10 hundruð á hverju ári,
1) D. I. VII, 375-377,
Goðasteinn
19