Goðasteinn - 01.09.1965, Side 34

Goðasteinn - 01.09.1965, Side 34
•scnnilega hcfur verið lokað kristnum trúboðum um margra ára bil. Störf Ansgars virðast því um alllangan tíma hafa verið helguð hinum þýzka og vindska hluta erkibiskupsdæmisins, þar sem vissu- lega hefur verið ærið verkefni við að festa kristindóminn í sessi. Þá er og getið um nokkra Dani, er komu til Hamborgar, dvöldust hjá Ansgar og tóku trú. Einnig segir frá skóla, er Ansgar stofnaði í Hamborg, þar sem allmargir danskir drengir stunduðu nám. Lík- lega hafa drengir þeir verið keyptir frá Danmörk. Við skiptingu ríkisins í Verden 843 missti Ansgar klaustrið Thur- holt, sem verið hafði helzti efnahagsgrundvöllur hans. En öll von- brigði og erfiðleikar voru smámunir hjá því, scm gerðist árið 845. Danskir víkingar réðust óvænt á Hamborg, þyrmdu engu, rændu þar og rupluðu og brenndu síðan bæinn til kaldra kola. Ansgar komst nauðulega undan en stóð nú uppi allslaus og hrakinn frá erkistóli sínum, sem lá í rústum. Samtímis þessum atburðum komu svipleg tíðindi frá Svíþjóð. Þar hafði skyndilega brotizt út uppreisn gegn kristnum mönnum, einn ættingja Gauzberts var drepinn og Gauz- bert ásamt föruneyti rekinn úr landi. Þessir alvarlegu atburðir urðu þess valdandi, að flestir glötuðu nú allri von um árangur af trú- boði á Norðurlöndum. IV. Árið 847 ákvað prestastefna í Mainz að erkistóllinn í Hamborg •skyldi lagður niður og yfirráðasvæði hans deilast milli biskups- dæmanna Bremen og Verden. Biskupsstóllinn í Bremen var laus um þessar mundir. Loðvík konungur þýzki ákvað, að þar skyldi vera erkistóll, og bauð hann Ansgar að taka embætti erkibiskups þar, sem hann og þáði. En Hamborg, sem Ansgar hafði verið vígður til af sjálfum páfanum, kom undir biskupinn í Verden. Að trúboðs- erkistóllinn var þannig lagður niður, hefur bæði Ansgar og mörgum fleiri virzt ólöglegt, því að árið eftir kom saman ný synoda í Mainz, sem ákvað að erkistóllinn í Hamborg skyldi endurreistur. Undir hann heyrði landið austan Saxelfar og það sem mikilvægast var, þá var og ákveðið, að Bremensbiskupsdæmið skyldi einnig heyra undir erkibiskupinn í Hamborg. En hvernig sem á því hefur staðið fluttist Ansgar ekki aftur til Hamborgar, heldur sat áfram í Bremen, og 32 Goðasteinn
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Goðasteinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.