Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 4
4
myndað, tekur sú skoðun að i yðja sér til rúms hjá rabb-
ínum Gyðinganna og öðrum fræðimönnum lýðsins, að
Móse og enginn annar hafi samið þessar fimm bækur
um uppruna mannkynsins yfirleitt og hinnar útvöldu
þjóðar sérstaklega. Móse var talinn mestur allra spá-
manna þjóðarinnar frá olztu timum, hverjum skyldi þá
fremur vera ætlandi að skrásetja þessi fornrit? í hinu
fræga gyðinglega ritsafni Talmúd eru i þættinum „Baba
bathra“ (14, 6) taldar upp bækur gamla t.estmentisins
og jafnframt skýrt frá því, hverjii' séu höfundar þessara
bóka. „Hver hefir samið þessi rit?“ spyr höfundurinn, og
hann lætur ekki standa á svari: „Móse reit sitt eigið
rit og þáttinn af Bileam og Job. Josva reit sitt eigið
rit og 8 vers af lögmálinu (þ. e. 5. Mós. 34, 5—12, þar
sem skýrt er frá dauða Móse). Sarnúel reit sitt eigið rit
(þ. e. Samúels-bækurnar), Dómara-bókina og Butar-bók.
Sálmabókina skráði Davíð ásamt hinum tíu öldungum,
sem sé þeim Adam (þ. e. sjálfum forföður mapnkynsins,
sem álitið var, að hefði ort 92. og 139. sálminn í Davíðs-
sálmum), Melkísedek, Abraham, Móse, Heman, Jeduthún,
Asáf og þremur sonum Kórah. Jeremia reit sína eigin
bók, Konungabækurnar og Harmagrátinn o. s. frv.“ Það
þarf eklci mörgum blöðum að fletta, til þess að sannfær-
ast um, að allar þessar „upplýsingar1* eru einber tilbún-
ingur og heilaspuni. Adam er hér gerður að sálmaskáldi!
Samúel eru eignaðar bækur, sem eins og áður er sagt,
segja frá fjölda viðburða, sem gerast löngu eftir daga
hans! Jösefus, sagnaritari Gyðinganna, telur einnig Móse
höfund fimmbókaritsins; en auðvitað hefir hann ekki
haft betri heimildir við að styðjast í þeim efnum en Tal-
múd. Bæði Jósefus og Talmúd aðhyllast gagnrýnilaust
þá skoðun á þessu máli, sem búin var að ná festu meðal
fræðimanna þjóðarinnar á tveim siðustu öldunum fyrir
Krists fæðingu. Og frá Gyðingasamkundunni berst skoð-_