Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1900, Blaðsíða 114

114
þá skipan konungs ura ríki Þórðar orðið kunn á alþingi
eða fyrir þing. Þorvarður Þórarinsson reiddist þessu mjög.
Hann hafði áður revnt að ná yflrráðum í Eyjaflrði. Er
eigi ólíklegt, að reiði hans yflr þessari konungsskipan og
yflr því, að Þorgils vildi eigi lausan láta Eyjafjörðinn,
hafl valdið því mest, að hann vildi enga vægð sýna Jóni járn-
búk, mági Þorgils, er þá var á*þingi. Steinvör Sighvats-
dóttir var næstur eifingi eptir Þórð kakala, því hann átti
engin skilgetin börn, en Steinvör var skilgetin systir hans;
kvaðst hún eiga hjerað í Eyjafli'ði, landið á Grund og
aðrar eignir þar, er Þórður hafði átt. Ljet hún gjöra bú
á Grund um vorið, en Þorgils Ijet þá einnig gjöra bú á
Auðbrekku í Hörgárdal.
Þorvarður Þórarinsson reið af alþingi þá um sumarið
austur yflr ár á fund við Steinvöru; hún var tengdamóðir
hans. Fjekk hún honum þá í hendur búið á Grund og
allar heimildir þær, er hún átti í Eyjafirði eptir bróður
sinu. Sögðu menn að hún eggjaði Þorvarð á, að halda
sem hann væri drengur til. Steinvör var hinn langmesti
kvennskörungur á íslandi á sinni tíð; unni hún Þórði
bróður sínum, en Þorgils frændi hennar hafði eptir mætti
og að skipun konungs reynt að brjóta undir sig trúnaðar-
menn Þórðar og eyða ráðstöfunum hans og ríki; nú
ætlaði hann að konungsboði að taka undir sig erfðaríki
Þórðar, en þá var Steinvöru nóg boðið.
Ferð Þorvarðar af þingi á fund Steinvarar bendir á,
að rætt hafi verið á þá alþingi um forráðin fyrir Eyja-
flrði. En í Sturlungu er villzt á árinu, sem brjef kon-
ungs um Eyjafjörðinn kom tii Þorgils, og er þar ruglað
saman útkomu ívars Arnljótarsonar 1260 og útkomu kon-
ungsbrjefsins tii Þorgils 1257, nema ívar þessi hafl farið
tvær sendiferðir til íslands (1257 og 1260), og væri þá
að líkindum getið um það í Hákonarsögu eða jafnvel í
einhverjum annál. Mátti konungur hæglega senda Þor-